تأثير جنگلكاري با دو گونۀ درختچه‌اي سماق و بادام‌كوهي بر برخي ويژگي‌هاي شيميايي خاك (بررسي موردي: منطقه كاخك گناباد-خراسان رضوي)‌

تأثير متقابل كاشت گونه هاي گياهي و محيط جزء بررسي هاي پايه بوم‌شناختي است. اين پژوهش با هدف بررسي تأثير كاشت گونه هاي سماق و بادام كوهي بر برخي خصوصيات شيميايي خاك سطحي در اراضي جنگلكاري شده منطقۀ كاخك گناباد واقع در جنوب استان خراسان رضوي انجام شد. تعداد 20 نمونه از خاك جنگلكاري سماق و بادام‌كوهي و 10 نمونه از خاك سطحي به صورت تصادفي از عمق 0-20 سانتي متري برداشت شد. خصوصيات شيميايي خاك شامل: اسيديته، شوري، ازت، مواد آلي، كربن، پتاسيم، كلسيم، سديم، منيزيم، سولفات، بيكربنات و كلر با روش هاي استاندارد اندازه گيري شد. براي بررسي تأثير كشت دو گونۀ مورد بررسي بر برخي ويژگي هاي شيميايي خاك و تعيين مؤثرترين عامل خاكي به ترتيب از تحليل واريانس يك طرفه (ANOVA) و تحليل مؤلفه‌هاي اصلي (PCA) استفاده شد. نتايج تجزيه‌وتحليل واريانس نشان داد كه اثر كشت دو گونۀ سماق و بادام كوهي، بر همۀ خصوصيات شيميايي خاك (به‌جز اسيديته) در سطح احتمال 0.01 معني دار شده است. نتايج تحليل مؤلفه‌هاي اصلي نشان داد كه به ترتيب، نسبت كربن به ازت، پتاسيم و كلسيم، بيشترين تأثير را در پوشش گياهي رويشگاه سماق دارند. نتايج پژوهش نشان داد محتواي ويژگي هاي شيميايي خاك (به جز كلر و منيزيم) در جنگلكاري درختچه سماق بيشتر از بادام كوهي بود.