سامانه هاي دارورساني تشكيل شونده درجا

سامانه هاي دارو رساني تشكيل شونده درجا اخيرا توجه زيادي را به خود معطوف كرده اند. كاشتني هاي دارو رساني پس از تزريق شكل مي گيرند و مزاياي بسياري دارند كه مي توان به دارو رساني متمركز، كاربرد آسان، فعاليت پايدار دارو، كاهش عوارض جانبي مرتبط با رسانش منظم و هم چنين بهبود سازگاري و راحتي بيمار اشاره كرد. همه اينها سبب شده كه شركت هاي بزرگ دارو سازي دنيا، براي پيش بردن اين نوع سامانه هاي دارورساني گام هاي عظيمي بردارند و علاقه ي خود را به آن نشان دهند. عوامل مختلفي از قبيل دما، ،pH ، يون ها، و تغيير حلال در اين روش مورد بحث قرار گرفته است. در اين مقاله تنها در خصوص شكل گيري سامانه ها به روش تبادل حلال پرداخته شده است. اشكال اصلي اين نوع سامانه ها، رهايش اوليه يا انفجاري آنهاست. به همين منظور در اينجا به طور كامل در مورد عوامل تأثير گذاري كه بر روي رهايش انفجاري و ساير راهبردهاي مختلف اصلاح كه به منظور كاهش رهايش انفجاري استفاده مي شوند بحث مي شود. كارايي استفاده از حلال هاي زيست سازگار مختلف و همچنين زيست تخريب پذيري و پايداري فرمول بندي مورد بحث قرار مي گيرد.