تحليل حقوقي تصويب كنوانسيون 2010 پكن در تقويت امنيت هوانوردي بين‌المللي در پرتو رويكردهاي بازدارندگي ايكائو ‬‬‬

در سال‌هاي اخير، ايكائو شروع به مدرنيزاسيون‫سازي كنوانسيون‌هاي بين‌المللي كنوني درباره تروريسم هوايي كرده است. نتيجه اين رويكرد، جرم‫انگاري از تعداد زيادي اعمال خطرناك به‌عنوان اقدامات غيرقانوني عليه هواپيمايي كشوري بين‌المللي بوده است. براي نخستين بار، كنوانسيون 2010 پكن، استفاده از هواپيماي مسافربري به‌عنوان يك سلاح كشنده و يا استفاده از اين وسيله براي حمل‌و‌نقل سلاح‌هاي بيولوژيكي، شيميايي و هسته‌اي را جرم محسوب كرده است. علاوه‌بر اين، مهم‌ترين دستاوردهاي كنوانسيون پكن را مي‌توان خلاصه كرد در جرم‫انگاري از تهديد كردن ديگران براي ارتكاب هرگونه اقدام مجرمانه عليه امنيت پرواز يا فراهم كردن وضعيتي براي افراد تا چنين تهديداتي را دريافت كنند، هرگونه تباني در ارتكاب اعمال مجرمانه، تروريسم سايبري عليه تأسيسات هوانوردي بين‌المللي، مسئوليت حقوقي و كيفري مؤسسات مالي كه به «بند القاعده» معروف شده است، همكاري كردن با متهم براي گريختن از تحقيقات قضايي و تعقيب كيفري، توافق با ديگران براي ارتكاب عمل مجرمانه، صرف‌نظر از اينكه جرم تروريستي واقعاً ارتكاب يابد يا خير. درنتيجه، كنوانسيون پكن توانست تا حد زيادي ضعف‌ها و كاستي‌هاي كنوانسيون‌هاي سابق را براي مقابله با مداخلات غيرقانوني عليه هواپيمايي كشوري بين‌المللي كاهش دهد و بستري مناسب براي گسترش همكاري‌هاي چندجانبه بين‌المللي فراهم آورد.