نگرشي بر آزادي احزاب سياسي و محدوديت‫هاي موجه بر آن از منظر قانون اساسي جمهوري اسلامي ايران با نگاهي بر اسناد بين‌المللي حقوق بشر و قوانين اساسي برخي كشورها ‬‬‬‬‬‬

آزادي تشكيل و فعاليت احزاب سياسي در اسناد بين‌المللي حقوق بشر و اكثر قوانين اساسي كشورهاي جهان يك حق پذيرفته‌شده و تضمين‌شده براي همه شهروندان به‌شمار مي‌آيد. قانون اساسي ايران نيز اين حق را براي همه شهروندان به رسميت شناخته اما با ملاك قرار دادن اصول 9 و 26، تكاليفي را بر اين نهادها بار مي‌نهد. لذا باتوجه‌به اين اصول مي‌توان گفت استقلال، آزادي، وحدت ملّي، موازين اسلامي و اساس جمهوري اسلامي به‌عنوان محدوديت نسبت به تشكيل و فعاليت احزاب سياسي، از نظر قانون اساسي موجه شناخته شده‫اند و مي‌توان آنها را با نگاهي بر اسناد بين‌المللي و مسائلي چون نظم عمومي، حقوق، آزادي‌هاي ديگران و ... كه در اين اسناد به‌عنوان محدوديت به رسميت شناخته شده‫اند، قابل‌توجيه دانست.