دلالت‌هاي جنايي «اخلاق ناصري: خواجه‌نصيرالدين طوسي»‏

خواجه‌نصيرالدين طوسي يكي از شخصيت‌هاي برجسته علمي ايراني است كه تلاش‌ها و آثار علمي ايشان در زمان خود بسيار درخور توجّه ‏بوده است. وانگهي، كتاب اخلاق ناصري، اثري اخلاقي و فلسفي درمورد تهذيب اخلاق فردي، تدبير و سياست امور اجتماعي است كه ‏خواندن دگرباره آن خالي از فايده نيست. هدف اين نوشتار، بررسي اين كتاب ارزشمند از چشم‌انداز علوم جنايي است تا دلالت‌هاي آن ‏دراين‌زمينه بررسي شود. براي اين منظور، پس از اشاره به تقسيم‌بندي دانش از نگاه خواجه‌نصيرالدين طوسي، نخست: انسان؛ دوّم: فرد و ‏اخلاق فردي؛ و سوّم: جامعه و سياست اجتماعي موردِتوضيح و تبيين قرار گرفته است. نتيجه آنكه نظر به تعريف خواجه‌نصيرالدين طوسي از ‏انسان، مي‌توان گفت آموزش‌وپرورش انسان هسته اصلي و كانوني سياست در تربيت افراد و امور اجتماعي است و درخصوص پاسخ به ‏بزهكاري هم اصل بر پاسخ‌هاي ادغام‌كننده است نه طردكننده و افزون بر اين پاسخ حذف‌كننده اعدام پذيرفته نشده است.‏