عنوان مقاله :
ﺳﺒﮏ ﺷﻨﺎﺳﯽ ﻣﺘﻨﺎﻗﺾﻧﻤﺎ در ﺷﻌﺮ ﺣﺎﻓﻆ
عنوان به زبان ديگر :
Paradoxical Stylistics in Hafez Poetry
پديد آورندگان :
ﻫﺎﺷﻤﯽ، اﺣﻤﺪ داﻧﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﯽ واﺣﺪ ﻋﻠﻮم و ﺗﺤﻘﯿﻘﺎتﺗﻬﺮان , ﺳﺠﺎدي، ﻋﻠﯽﻣﺤﻤﺪ داﻧﺸﮕﺎه آزاد اﺳﻼﻣﯽ واﺣﺪ ﻋﻠﻮم و ﺗﺤﻘﯿﻘﺎتﺗﻬﺮان
كليدواژه :
حافظ , پارادوكس , خلاف آمد , تناقض , سبك‌شناسي
چكيده فارسي :
در ادبيات فارسي محور جمال‌شناسي بر شكستن هنجارها و عادت‌هاي زباني در لفظ و معناست كه اين مهم در آراية ادبي «متناقضنما» خود را نشان داده‌است. متناقضنما يا پارادوكس در شعر حافظ اغلب به صورت فني، زيبا و البته ظريف و شگفت‌انگيز خودنمايي مي‌كند. يعني از اجتماع امور متضاد و متناقض، تصويري شگفت، هنري و زيبا خلق مي‌نمايد. اين مقاله با هدف بررسي متناقضنما و گونه‌هاي آن در شعر حافظ به نگارش درآمده است. روش كار به شيوۀ توصيفي-تحليلي است. سؤال اصلي تحقيق اين است كه حافظ از چه شگردهايي در ابداع تركيبات پارادوكسي بهره گرفته است؟ انواع پارادوكسهاي زباني، فكري و ادبي در ديوان حافظ كدامند؟ نتيجۀ تحقيق بيان مي‌دارد پارادوكس در متن و بطن شعر حافظ حضوري فعال دارد و از اصلي‌ترين ويژگي‌هاي سبك شعر وي به‌شمار مي‌آيد. التذاذ و آفرينش ادبي، ايجاد اميد و حس زيبانگري در فضاي ايران بعد ازحمله مغول، هنجارگريزي به هدف رياستيزي و عرفان ناب و هنري حافظ از عمده عوامل ايجاد متناقضنما در شعر وي محسوب مي‌شود
چكيده لاتين :
In Persian literature, professing is based on breaking the norms and habits of language, both in terms and meaning, which is well demonstrated in paradox. Paradox in Hafez's poetry is often technically beautiful and, of course, elegant and amazing. In other words, from a controversial and contradictory society, it creates a marvelous, artistic and beautiful image. This article is intended to study the paradox and its variants in Hafez poetry. The method is descriptive-analytical. The main question of the research is what Hafez employed in the invention of paradoxical compounds. What types of linguistic, intellectual and literary paradoxes are in the Hafez court. The result of the research suggests that the paradox is active in the context of the poetry and it is one of the main features of his style of poetry. Literary creation creating hope and sense of aesthetics in the atmosphere of Iran after the Mongol invasion, normality to the presidential goal and pure and artistic mysticism of Hafez which are among the main factors in creating a paradox in his poetry are also considered.
عنوان نشريه :
مطالعات زبان و ادبيات غنايي
