تحليل تطبيقي زيست‌‎پذيري فرهنگي كلان‌شهرهاي ايران مطالعۀ موردي: تهران، اصفهان و مشهد

زيست‌‌پذيري فرهنگي، جامع‌‌ترين شاخص‌‌ ارزيابي وضعيت توسعۀ فرهنگي در مناطق است كه از سه شاخص فرصت مشاركت فرهنگي، مشاركت فرهنگي و حمايت از فرهنگ و 54 زيرشاخص تشكيل شده است. هدف از انجام اين مطالعه، ارزيابي زيست‌‌پذيري فرهنگي در سه كلان‌‌شهر مدنظر و مقايسۀ آنها ازنظر بهره‌‌مندي از اين شاخص است. بر اين اساس مطالعۀ حاضر به‌لحاظ هدف، كاربردي و با توجه به روش، ازجمله پژوهش‌هاي توصيفي – تحليلي است. در اين راستا سعي شده است با استفاده از داده‌‌هاي فرهنگي كه با مراجعه به سازمان‌‌هاي مرتبط و سالنامه‌‌هاي آماري به دست آمده‌اند، زيست‌‌پذيري فرهنگي در سه كلان‌‌شهر ايران بررسي شود. بدين منظور پس از استانداردسازي داده‌‌ها، با استفاده از ميانگين سادۀ زيرشاخص‌‌ها، هر يك از سه شاخص محاسبه و با بهره‌‌گيري از ميانگين شاخص‌‌ها، زيست‌‌پذيري فرهنگي كلان‌‌شهرهاي مدنظر طي سال‌‌هاي 1392 تا 1395 برآورد شده است. براساس نتايج به‌دست‌آمده، زيست‌‌پذيري فرهنگي طي سال‌‌هاي 13951392 در اصفهان از مقدار 0.203 به 0.792، در تهران از 0.321 به 0.041 و در مشهد از مقدار 0.530 به 0.069 در پايان دوره رسيده است. همچنين در مقايسۀ نسبي كلان‌‌شهرها در تمام سال‌‌هاي پژوهش، اصفهان در رتبۀ اول و تهران و مشهد به ترتيب در رتبه‌‌هاي دوم و سوم قرار دارند.