نظريه انتقال قدرت و سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران

جمهوري اسلامي ايران ازجمله مهمترين بازيگراني است كه به دقت تحولات منطقه و نظام بين الملل را رصد نموده و به دنبال ارتقاء بيشتر جايگاه و منزلت ژئوپليتيكي خود در آينده نظم بين المللي است . جهت تبيين اين جايگاه و ظرفيت هاي استراتژيك پيش روي جمهوري اسلامي ايران، از روش توصيفي تحليلي و چارچوب نظريه رئاليستي انتقال قدرت استفاده شده است. براساس نظريه انتقال قدرت، جابجايي قدرت در سطح منطقه اي و جهاني يا بر اساس توافق قدرت هاي برتر با قدرت نوظهور صورت ميگيرد، يا با مخالفت و برخورد قدرتهاي مسلط با قدرت چالشگر نوظهور. نگارنده به دنبال پاسخ به اين سؤال اصلي است كه: مهم ترين شاخص هاي نق شآفريني منطق هاي و بين المللي جمهوري اسلامي ايران چيست؟ نتايج پژوهش نشان مي دهد كه بازيگران مسلط نظام بين الملل به دليل تعارضات ناشي از قدرت نوظهور جمهوري اسلامي ايران، اين جابجايي و انتقال را در تعارض با منافع و قدرت خود تلقي نموده و از ابزارهاي متعدد جهت ممانعت از افزايش قدرت ايران استفاده مي كنند. از سوي ديگر با عنايت به اراده ايران مبني بر ايفاي نقش جهاني و مخالفت با هنجارهاي مسلط بازيگران قدرتمند زمينه برخورد و تقابل سيستمي به صورت محسوسي افزايش مي يابد.