نظام بين الملل و ژئوپليتيك جديد خاورميانه

اين مقاله در دو سطح تحليل سازماندهي شده است: ساختار قدرت سياسي و اقتصادي در نظام بين الملل جديد و سپس پي آمدهاي اين ساختار بر تحولات زئوپلتيكي خاورميانه. فرضيه مقاله مطرح مي كند كه: خروجي هاي ژئوپليتيك خاورميانه عمدتاً تحت تأثير اختلافات، رقابت ها و تفاوت هاي كشورهاي قدرتمند خاورميانه است ولي در عين حال رقابت هاي جهاني و اروپايي آمريكا و روسيه، قطب هاي موجود خاورميانه اي را تقويت مي كنند، بيشتر در پي مديريت اختلافات هستند تا حل آنها، از ساختار دو قطبي براي فروش اسلحه و تعادل اقتصادي بهره برداري مي كنند و به عنوان اهرم در تشديد يا كاهش اختلافات فيمابين، استفاده مي كنند. مقاله چارچوب نظري رابرت كي گن (Robert Kagan) را اتخاذ مي كند كه بر اساس افزايش اهميت جايگاه و نفوذ سياسي در كنار تعاملات اقتصادي در نظام بين الملل بحث مي كند. مقاله از وضعيت جاري اقتصاد آمريكا، اهداف نوين روسيه، ميراث عملكرد سياست خارجي اوباما و سيستم انگيزشي اسراييل در قالب بندي ژئوپليتيك جديد خاورميانه بهره برداري مي كند. در نتيجه گيري، مقاله به ظهور يك سيستم دو قطبي در خاورميانه اشاره كرده كه با ائتلاف هاي منطقه اي و بين المللي خود در پي تقابل و تضعيف يكديگر هستند. تداوم اين سيستم دو قطبي تابع امكانات مالي بازيگران منطقه اي از يك طرف و نتايج مذاكرات آمريكا و روسيه پيرامون اختلافات دو جانبه و اروپايي يكديگر خواهد بود.