جستاري در انديشه‌هاي ايرانيان باستان در شرح نهج البلاغه ابن ابي الحديد

نشر گسترده فرهنگ ايراني در دوره عباسي حضور فراوان ايرانيان در دربار خلفا و محيط‌هاي علمي اين دوره، استقبال ادب عربي را از انديشه هاي ايرانيان باستان به دنبال داشت. ابن ابي الحديد در شرح نهج البلاغه، براي شرح حدود پنجاه بند از سخنان اميرالمؤمنين حضرت علي(ع) از مضامين حكمت‌آميز ايران باستان بهره برده است. پژوهش پيش رو مي‌كوشد با تركيبي از دو روش توصيفي _ تحليلي و آماري نشان دهد، با وجود اهميّت حكمت‌هاي ايراني براي ابن ابي الحديد، وي در انتخاب اين حكمت‌ها دقت كافي نداشته است و بسياري از آنها را بدون آوردن نام گوينده آن به نقل از يك شخصيت مبهم و با عنوان يك حكيم بيان كرده است. حكمت‌هاي ايراني نقل شده در شرح نهج‌البلاغه ابن‌ابي‌الحديد، نشان‌دهنده دغدغه هاي فكري و فرهنگي ايرانيان باستان در درجه اول به امور سياسي و پس از آن، امور اخلاقي و سپس علم و دانش هستند.