بازشناسي شيوع بيماري‌هاي مرگبار عصر آنتونن يا جالينوس در قرن دوم ميلادي (192-96 م.)

بدون ترديد دوره حاكميت سلسله آنتونن‌ها يكي از درخشان‌ترين ادوار تاريخي روم باستان، در قرن دوم ميلادي ايست كه به عصر طلايي امپراطوري روم شهرت دارد. در طول سلطنت عصر آنتونن‌ها بين سال‌هاي 19296- 192 ميلادي چندين پادشاه، قدرت سياسي را در دست گرفتند كه به ترتيب تراژان، هادرين، آنتونن، ماركوس اورليوس، كمدوس نام داشتند كه به جز كمدوس همه آن‌ها در آباداني، اداره روم و آسايش مردم امپراطوري تمام تلاش خود را انجام دادند. در اين دوره با‌شكوه ما شاهد ظهور علما و دانشمنداني مثل جالينوس (Galen) هستيم، لذا اهميت اين نوشتار، توجه به مرگ تراژان به سال 117 ميلادي در كاپادوكيه در آسياي صغير، بر اثر بيماري ناشناخته كه بعد از زلزله زمستان سال 115 كه شهر انطاكيه را با خاك يكسان كرد. در ادامه، طاعون سال 165 در عصر سلطنت ماركوس اورليوس (180-161 م.) است كه اين بيماري همه‌گير تا سال‌هاي پاياني سلطنت او تداوم يافت تا جايي‌ كه اين بيماري خطرناك امپراطور را نيز به كام نيستي سوق داد. اين اپيدمي تا سال 189 در بين‌النهرين، ايران و شرق امپراطوري روم ادامه داشت و به يك‌باره ناپديد گرديد. در اين پژوهش به بررسي شيوع اين اپيدمي كه احتمالا آبله مي‌باشد و خواستگاه‌هاي احتمالي اين بيماري و پيامدهاي آن را مورد بررسي قرار مي‌دهيم.