بررسي تأثير ابعاد سرمايه انساني بر بهره‌وري واحدهاي پرورش مرغ گوشتي (موردمطالعه: شهرستان اردبيل)

انسان ها مولد ثروت هستند، مشروط بر اين كه جزء سرمايه انسـاني محسوب شوند. اساس نظريه سرمايه انساني اين است كه علت تفاوت هاي درآمدي افراد به خـاطر اختلاف در ميزان بهره وري آن ها است. هدف تحقيق حاضر بررسي تأثير ابعاد سرمايه انساني بر بهره وري واحدهاي پرورش مرغ گوشتي است. اين پژوهش از نوع توصيفي همبستگي و جامعه موردمطالعه تعداد 105 واحد پرورش مرغ گوشتي در شهرستان اردبيل است. بر اساس تمايل به همكاري و امكان انجام مصاحبه تعداد 30 واحد مرغداري پرورش مرغ گوشتي به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. براي جمع‌آوري دادها از روش مصاحبه همراه با پرسشنامه استفاده‌شده است. در اين پژوهش از پرسش‌نامه بهره‌وري نيروي انساني هرسي و گلداسميت (2003) و از پرسش‌نامه بهره‌وري نادري و ماري موتو (2009) بر اساس مقياس ليكرت استفاده‌شده است. نتايج حاصل از برازش مدل رگرسيون نشان داد، ابعاد سرمايه انساني بر بهره‌وري واحدهاي پرورش مرغ گوشتي تأثير مثبت و معنا‌داري دارند. در بين ابعاد سرمايه انساني، بر اساس ضريب بتا بيشترين تأثير را پيشينه دانشي بر بهره وري دارد. مقدار ضريب تعيين به‌دست‌آمده مدل نيز بيانگر توانايي مدل در تشريح رفتار متغير وابسته توسط متغير مستقل است.