ارزيابي تجربي تاثير زيپمت بر روي ترميم زخم ناشي از سوختگي در قرنيه خرگوش

هدف از انجام اين تحقيق، مطالعه تجربي اثر زيپمت بر روي ترميم زخم سوختگي قرنيه در خرگوش است. در اين مطالعه از 20 سر خرگوش نيوزلندي نر بالغ با دامنه وزني 2.5_3 كيلوگرم سالم استفاده گرديد. بعد از بيهوشي عمومي، زخم قرنيه در چشم چپ تمام حيوانات ايجاد شد.چشم چپ هر كدام از خرگوش‌ها با 2 قطره تتراكايين 0.5% آغشته شد و پس از 5 دقيقه كاغذ صافي مدور به قطر 6 ميلي‌متر كه آغشته به 30 ميكروليتر سود يك نرمال است، براي مدت 60 ثانيه در مركز قرنيه قرار داده ‌شد. بعد از برگشت از بي هوشي، خرگوش‌ها به 4 گروه 5 تايي تقسيم شدند. سپس در گروه اول، دوم و سوم به ترتيب  با زيپمت  50 ،100 و mg/kg 200 گاواژ انجام شد و در گروه چهارم آب مقطر تا 21 روز بعد از ايجاد زخم قرنيه روزانه گاواژ شد. بعد از 21 روز ايجاد سوختگي قرنيه، نمونه‌هاي بافتي از محل زخم اخذ و تحت بررسي آسيب شناسي بافتي قرار گرفتند.با توجه به مطالعات آسيب شناختي شاخص‌هاي عروق‌زايي، ميزان التهاب و ادم بستره قرنيه در خرگوش‌هاي تحت درمان با زيپمت mg/kg 200 در مقايسه با گروه شاهد بطور معني‌داري كاهش اما لايه‌هاي بافت پوششي قرنيه افزايش يافته بود (P 0/05). همچنين استفاده از زيپمت موجب بهبود نظم طبيعي رشته‌هاي كلاژن قرنيه شد (P 0/05). بر اساس نتايج به دست آمده به نظر مي‌رسد كه زيپمت با دوز پيشنهادي mg/kg 200 اثرات مناسب و قابل قبولي بر روند التيام بخشي و ترميم زخم قرنيه خرگوش داشته باشد.