بررسي ارتباط پلي مورفيسم گيرنده ويتامين D و miR-378 بر بي‌پاسخي واكسيناسيون، در مادرهاي باردار مبتلا به هپاتيت B مزمن

مقدمه: هپاتيت B يكي از بيماري هاي عفوني شايع مي باشد كه ميتواند منجر به سيروز كبدي و هپاتوسلولار كارسينوما شود. مطالعات نشان داده اند كه سطح سرمي ويتامين D و mir-378 ارتباط معكوس با تيتر هپاتيت B دارد. مطالعهي حاضر به منظور بررسي ارتباط پلي مورفيسم گيرنده ويتامين D و miR-378 بر بي پاسخي واكسيناسيون، در مادرهاي باردار مبتلا به هپاتيت B مزمن مي باشد. مواد و روش ها: در اين مطالعه، 150 نفر شامل مادرهاي باردار با سابقه واكسيناسيون و ابتلا به هپاتيت و افراد گروه كنترل مادرهاي باردار با سابقه واكسيناسيون و عدم ابتلا به هپاتيت مورد مطالعه قرار داده شدند. سطح DNA ژنومي با روش اشباع نمك استخراج شد. براي تعيين جهشهاي ويتامين D از روش PCR-RFLP و براي miR-378 از تكنيك PCR-SSCP استفاده كرديم. با به كار بردن قانون هاردي وينبرگ ميزان فراواني محاسبه و توسط نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: نتايج نشان داد اختلافات معنيداري در ژنوتيپينگ الل هاي موتانت ويتامينD در ناحيه پلي مورفيك rs1544410 وجود نداشت (0.119=P) و آلل C مي تواند به عنوان بيوماركري براي خطر هپاتيت ب در نظر گرفته شود. بين افراد سالم و بيمار اختلاف معني داري براي فراواني الليك و ژنوتيپيك چند شكليrs1076064 ژن miR-378 وجود داشت، (0.0037= P). بحث و نتيجه گيري: چند شكليrs1544410 ويتامين D نقش بسزايي در هپاتيت ب ندارد. مي توان بيان نمود فراواني ژنوتيپي A/G در اين زمينه تأثيري بر فعاليت ويتامين D ندارد و تنها آلل C به عنوان بيوماركري براي خطر هپاتيت ب مي تواند در نظر گرفته شود.