جداسازي استرپتومايسسهاي آبزي توليدكننده مواد ضد ميكروبي عليه اشريشيا كلي‎هاي مقاوم به جنتامايسين از درياچه بختگان (استان فارس)

مقدمه: در سال‎هاي اخير به دنبال مقاومت ‌آنتي‌بيوتيكي، شيوع سويه‎هاي اشريشيا كلي مقاوم به آنتي‌بيوتيك به عنوان چالش مهم پزشكي مطرح شده است كه نيازمند توسعه آنتي‌بيوتيك‎هاي اثرگذار با منشأ طبيعي مي‌باشد. استرپتومايسس‎ها به دليل قابليت توليد متابوليت ثانويه و آنتي‌بيوتيك معروف هستند. در اين ارتباط، مطالعه حاضر با هدف جداسازي استرپتومايسس هاي آبزي توليدكننده مواد ضد ميكروبي عليه اشريشيا كلي مقاوم به جنتامايسين از درياچه بختگان انجام شد. مواد و روش‌ها: اولين گام در راستاي بررسي اثر آنتاگونيستي استرپتومايسس ها بر باكتري اشريشيا كلي مقاوم به آنتي‌بيوتيك، نمونه‌گيري است. در اين مطالعه 10 نمونه آبي از درياچه بختگان جمع‌آوري شد. كشت باكتري‌ها در محيط كشت اختصاصي (ISP2) انجام شد و جداسازي و خالص‌سازي استرپتومايسس هاي مورد نظر صورت پذيرفت. جداسازي و تعيين اثربخشي متابوليت ثانويه بر پاتوژن به روش انتشار ديسك انجام شد. به منظور بررسي مولكولي استرپتومايسس هاي اثربخش، DNA آن‌ها استخراج گرديد و جهت شناسايي مولكولي به شركت Learn Genetics فرستاده شد. يافته‌ها: در اين پژوهش 17 استرپتومايسس از 10 نمونه آب جدا شد كه هفت جدايه متابوليت ترشح كردند. از ميان آن‏ها يك جدايه كه اثربخشي مناسب‎تري بر اشريشيا كلي مقاوم به جنتامايسين داشت، توالي‌يابي گرديد و  Streptomyces sp. strain 11K402شناخته شد. نتيجه‌گيري: با توجه به نتايج به‌ دست ‌آمده از اين پژوهش مي‎توان گفت كه محيط‌هاي آبي منبع مناسبي جهت يافتن و جداسازي اكتينومايست ها و استرپتومايسس هاي توليد‌كننده مواد ضد ميكروبي مي‌باشند.