نقش تجربه هنر دوفرهنگي در آموزش ميان‌فرهنگي(نمونه موردي: كودكان 9 ساله برزيلي)‌

هدف پژوهش حاضر بررسي ادراك و ارتقا صلاحيت ميان فرهنگي از طريق تجربه هنري در بين فرهنگ ايران و برزيل بوده است. روش پژوهش كيفي از نوع پديدارشناسي بوده و شركت كنندگان شامل دانش آموزان 9 ساله برزيلي مي باشند. در اين پژوهش تلاش شده است تجربه آموزشي در چهار مرحله علاقمند سازي، مقايسه دو فرهنگ، تجربه خلق هنر دوفرهنگي و بخش ديرپايي تجربه مورد بررسي قرار گيرد. براي پايايي و اعتبار يافته ها از روش مثلث سازي داده ها از نوع روش شناختي استفاده شده است. يافته ها نشانگر افزايش ادراك فرهنگي از طريق تجربه هنري بوده است. همچنين تجربه هنري دوفرهنگي در خروج شركت كنندگان از انكار و كاهش محسوس قطبيت گرايي موثر بوده و سبب تقليل تمايز و پذيرش ميان فرهنگي شده است. تجربه هنري سبب ديرپايي تجربه ادراك ميان فرهنگي در كودكان مي گردد.