تأثير احداث سامانه هلالي آبگير بر توليد گياهان مرتعي و برخي خصوصيات خاك در مناطق خشك (مطالعه موردي: مراتع استپي شهرستان سربيشه)

يكي از روش هاي مهم اصلاح مراتع و افزايش توليد علوفه در آن ها، ذخيره نزولات آسماني در خاك با استفاده از راه هاي مختلفي مانند احداث هلالي هاي آبگير است. در اين پژوهش اثر اين سامانه در رابطه با تغيير توليد گياهان مرتعي و نيز رطوبت و بافت خاك مورد بررسي قرار گرفت. نمونه گيري از خاك و پوشش گياهي به روش سيستماتيك تصادفي و در راستاي سه ترانسكت عمود بر شيب غالب منطقه مورد مطالعه انجام شد. براي اندازه گيري مقدار توليد گياهان مرتعي و مقايسه اين شاخص در دو منطقه اجراي هلالي آبگير و شاهد، توليدات سال جاري گياهان (در اواخر فصل بهار) در40 پلات، قطع و پس از خشك كردن در سايه، توزين شدند. براي بررسي تغييرات بافت و رطوبت خاك نيز، 40 پروفيل حفر و از دو عمق 200 و 40 20 سانتي متري سطح خاك و در دو نوبت (ابتدا و انتهاي دوره بارش سالانه)، مجموعاً 160 نمونه برداشت شد. داده ها با استفاده از رويه مدل خطي كلي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج تحقيق نشان داد كه مقدار توليد گياهان مرتعي در عرصه اجراي طرح به بيش از دو برابر رسيده و اين سامانه اثر معني داري (0.01 P ) بر اين خصوصيت پوشش مرتعي داشته است.