اثر چراي دام و هجوم گياه زياد‌شونده Stachys byzantina بر برخي شاخص‌هاي ساختاري پوشش گياهي (مطالعه موردي: علفزار‌ كوهستاني دامنه‌ شمالي البرز)

در اين تحقيق اثر چراي دام و هجوم گونه زيادشونده Stachys byzantina بر تركيب گياهي، گروه هاي كاركردي و تنوع و غناي گونه اي بررسي شد. شاخص هاي پوشش گياهي در سه منطقه كليد، بحراني و تحت تأثير گونه زيادشونده در علفزار كوهستاني دامنه شمالي البرز در شهرستان سوادكوه در استان مازندران نمونه گيري شد. نتايج نشان داد كه تركيب گياهي متفاوتي در سه منطقه وجود داشته كه شامل حضور 55 گونه در منطقه بحراني، 85 گونه در منطقه كليد و 67 گونه در منطقه تحت تأثير گونه زيادشونده بوده است. در آناليز چند متغيره دو منطقه بحراني و تحت تأثير گونه زيادشونده از نظر تركيب گونه اي با منطقه كليد متفاوت بوده اما تعداد گونه هاي بيشتري بين دو منطقه كليد و تحت تأثير گونه زيادشونده مشترك بودند. برخي گونه هاي خوشخوراك نظير Dactylis glomerata، Trifolium repens و Sanguisorba minor در منطقه تحت تأثير گونه زيادشونده به طور معني داري از ميانگين درصد تاج پوشش بيشتري نسبت به دو منطقه ديگر برخوردار بودند. پاسخ گروه هاي كاركردي نشان داد كه گياهان چند ساله به طور معني داري در منطقه بحراني تاج پوشش كمتري نسبت به دو منطقه ديگر داشتند. پهن برگان علفي به طور معني داري از درصد تاج پوشش بيشتري در منطقه تحت تأثير گونه زيادشونده برخوردار بودند و در مقابل منطقه كليد درصد تاج پوشش بيشتري از گندميان را دارا بوده است. شاخص هاي غنا بين سه منطقه تفاوت معني داري نداشته و تنها در مورد شاخص تنوع سيمپسون، بيشترين تنوع در منطقه تحت تأثير گونه زيادشونده مشاهده شد. تركيبي از گياهان مرغوب و خوشخوراك در مراتع تحت هجوم وجود دارد كه در صورت كنترل گياه مهاجم مي توانند موجب احياء مراتع منطقه شوند.