بررسي سازوكار فيزيولوژيكي گياه سياه‌تاغ (Haloxylon aphyllum) براي استقرار و سازگاري به شرايط خشكي در الگوي بيوهيدروژئومورفولوژي چندضلعي

رخساره هاي ژئومورفولوژي نقش مهمي در استقرار گونه هاي گياهي به ويژه در اكوسيستم هاي مناطق خشك دارند. يكي از اشكال جالب ژئومرفولوژيك دشت يزداردكان شق است. از به هم پيوستن اين رخساره و استقرار پوشش گياهي (تاغ) در آن الگوي بيوهيدروژئومورفولوژيكي چندضلعي شكل مي گيرد. در اين تحقيق به مقايسه و بررسي رفتار فيزيولوژيكي گياه سياه تاغ (Haloxylon aphyllum) با تجزيه فاكتورهاي قند، پرولين، ازت، فسفر، سديم، پتاسيم و Na+/K+ در اندام هوايي و زيرزميني گياهان واقع در داخل دهانه الگوي چندضلعي و گياهان هم سن آن ها در بيرون الگوي چندضلعي پرداخته شد. نتايج تحقيق حاضر نشان مي دهد كه مقادير ازت، پتاسيم و Na+/K+ در سياه تاغ هايي كه در دهانه شق و بيرون از شق مستقر شده است در سطح 1 درصد تفاوت معني دار دارند و همچنين مواد مغذي هم فراوان تر و هم آسان تر در اختيار گياه تاغي كه در دهانه شق مستقر شده است، قرار مي گيرد، از اين رو رخساره ژئومورفولوژيكي رو به گسترش شق در دشت يزداردكان مي تواند درصد موفقيت استقرار پروژه هاي احياي بيابان را بالا ببرد.