بررسي تغييرات فصلي پرولين، قندهاي محلول و محتواي يوني در گياه رمس (Hammada salicornica) در شرايط متفاوت خاكي در منطقه بافق، استان يزد

اين تحقيق اثر همزمان تغييرات فصلي و شرايط متفاوت خاكي در منطقه بافق در استان يزد را بر مقدار پرولين، قندهاي محلول و محتواي يوني در گياه رمس مورد بررسي قرار مي دهد. گياه رمس در منطقه بافق به طور همزمان در سه رويشگاه و در شرايط خاكي متفاوت رويش دارد. اولين رويشگاه (هاماد) داراي خاك خيلي شور و سخت لايه هاي گچينمكي است. دومين رويشگاه (پلايا) داراي خاك خيلي شور و سفره آب زيرزميني بالا است. در رويشگاه سوم (شني) گياه رمس به همراه گونه هاي شن دوست بر روي تپه هاي ماسه اي رويش دارد. نمونه برداري با پنج تكرار و در چهار فصل انجام شد. نتايج نشان داد كه بيشترين مقدار پرولين به اندازه mg/gwt 5/2 در فصل پاييز و در رويشگاه شني و كمترين آن به مقدار mg/gwt 1 در فصل زمستان و در رويشگاه هامادا به دست آمد. حداكثر ميزان تجمع قندهاي محلول به مقدار mg/gdw5/2 در فصل تابستان در دو رويشگاه شني و پلايا و كمترين آن به مقدارmg/gdw 87/0 در رويشگاه شني در فصل زمستان مشاهده شد. بيشترين ميزان تجمع يون سديم در فصل تابستان در رويشگاه هامادا به مقدارMeq/L 42 و كمترين آن در فصل زمستان در رويشگاه شني به مقدار Meq/L64/0 مشاهده شد. بيشترين مقدار پتاسيم در فصل تابستان به مقدارMeq/L 31 در دو رويشگاه هامادا و شني و كمترين آن به مقدارMeq/L 6/0 در فصل زمستان در هر سه رويشگاه به دست آمد. بيشترين مقدار نيتروژن به مقدار 6/2 درصد در رويشگاه هامادا و كمترين آن به مقدار 1/1 درصد در فصل زمستان در رويشگاه هامادا ديده شد. تفاوت معني داري بين سه رويشگاه در مقدار نيتروژن در دو فصل تابستان و پاييز ديده نشد. بنابراين نتيجه گيري شد كه مهم ترين پاسخ فيزيولوژيكي گياه رمس در شرايط محيطي افزايش جذب سديم و پتاسيم جهت تنظيم پتانسيل اسمزي در گياه است. همچنين نتيجه گيري شد كه پاسخ فيزيولوزيكي گياه رمس به تنشهاي محيطي به زمان رويش، نوع تنش و عكس العمل متقابل آن ها بستگي دارد.