پايش تغييرات مكاني و زماني توليد گياهي از طريق محاسبه و تعميم شاخص‌هاي گياهي مبتني بر ماهواره لندست 8 (مطالعه موردي: مرتع مرجن بروجن)

برآورد زي توده گياهي از متغيرهاي كليدي مورد نياز براي درك سيستم هاي زيست محيطي مي باشند. در اين راستا و با هدف بررسي تغييرات زماني توليد گياهي در واحدهاي مديريتي مختلف در مرتع مرجن بروجن اين تحقيق انجام شد. در اين تحقيق سعي شد اثر دوره رويشي گياه و در نتيجه اثر زمان در مدل برآورد توليد گياهي از بين رود، در نتيجه مدلي ارائه شد كه در تمام فصل رويش و براي زمان هايي هم كه نمونه زميني در دست نبود داراي قدرت برآورد مناسبي مي باشد. بدين منظور، توليد گياهي در 19 نقطه نمونه برداري در طول ترانسكتي به طول 10 كيلومتر اندازه گيري شد. در هر نقطه 5 كوادرات به صورت كوادراتي مركزي و چهار كوادرات در چهار جهت اصلي اطراف كوادرات مركزي بود (در مجموع 95 كوادرات در يك دوره) و نقاط نمونه برداري با فواصل 400-1000متر از يكديگر قرار داشتند. اندازه گيري ها در طي 4 دوره عمليات صحرايي (مجموعاً 380 كوادرات)، تكرار شد. در مرحله بعد با استفاده از روابط رگرسيوني بين توليد زميني كه در 4 دوره اندازه گيري شده بود و شاخص هاي گياهي حاصل از داده هاي لندست 8 مدل برآورد توليد منطقه به دست آمد. اين مدل علاوه بر 4 زمان براي 4 زمان ديگر كه نمونه زميني در دست نبود تعيمم يافت و نقشه توليد گياهي در 8 زمان طي فصل رويش تهيه شد. در اين تحقيق نتايج آنالير آماري به منظور تعيين مناسب ترين شاخص هاي گياهي حاصل از داده هاي لندست 8 در برآورد توليد گياهي نشان داد، شاخص ARVI، با ضريب تبيين 0.61 مناسب ترين شاخص گياهي بود. نهايتاً با استفاده از نقشه هاي تهيه شده، توليد گياهي براي تمام دوره ها به تفكيك واحد مديريتي محاسبه شد. نتايج نشان داد مرتع مرجن در ارديبهشت ماه در اوج رويش بوده و بيشترين مقدار توليد گياهي را دارا مي باشد. در اين منطقه تغييرات توليد گياهي طي فصل رويش در تمام واحدهاي بهره برداري هماهنگ مي باشد و توليد گياهي داراي ناهمگني مكاني مي باشد. به علاوه يكي از واحدهاي بهره برداري كه داراي يك بهره بردار مستقل مي باشد داراي تفاوت به نسبت چشم گير در مقدار توليد گياهي در تمام زمان ها نسبت به واحدهاي بهره برداري ديگر مي باشد. به علاوه پايداري بيشتري در توليد طي فصل رويش در اين واحد بهره برداري داشتيم.