بررسي شاخص‌هاي كيفي سطح خاك در دامنه‌هاي شمالي و جنوبي مراتع خهكلون و احمدآباد وزگ، شهرستان بويراحمد

مطالعه ارزيابي ويژگي هاي سطح خاك و پوشش گياهي مي تواند ما را از توانايي هاي مرتع آگاه سازد. لذا اين تحقيق با هدف بررسي شاخص هاي كيفي سطح خاك در دامنه هاي شمالي و جنوبي، مراتع خهكلون و احمدآباد وزگ با استفاده از روش تحليل عملكرد چشم انداز (LFA) انجام شده است. يازده ويژگي سطح خاك در فرم هاي مختلف رويشي درختي، درختچه اي، بوته اي، گندمي، پهن برگ علفي و فضاي بين فرم هاي گياهي (خاك لخت+لاشبرگ) در امتداد 12 ترانسكت 100 متري در پنج تكرار اندازه گيري شد. سپس فاكتورهاي اندازه گيري شده در قالب سه مشخصه پايداري، نفوذپذيري و چرخه عناصر غذايي براي هر فرم رويشي طبقه بندي گرديد. نتايج نشان داد شاخص هاي پايداري و چرخه مواد غذايي در دو جهت شمالي و جنوبي در هر دو منطقه داراي اختلاف معني داري مي باشد، ولي شاخص نفوذپذيري اختلاف معني داري باهم ندارند. مشخصه پايداري تفاوت معني داري در بين فرم هاي رويشي مورد بررسي نشان داد. بيشترين پايداري مربوط به فرم رويشي درختي و درختچه اي بود. شاخص نفوذپذيري در فرم هاي رويشي درختي و درختچه اي در هر دو دامنه شمالي و جنوبي خهكلون نسبت به ساير فرم هاي رويشي اختلاف معني داري را نشان داد. به طور كلي باتوجه به پايداري و مواد مغذي بالاي خاك در قطعات با فرم هاي رويشي درختي و درختچه اي، اين فرم هاي رويشي به منظور انجام عمليات اصلاحي مراتع مشابه پيشنهاد مي شود.