بررسي دانش بومي زنان روستايي در توليد و مديريت محصولات دامي- روستاي امامزاده صالح كوتاه

امروزه اهميت استفاده از دانش بومي هر روستا به عنوان يكي از راهكارهاي كليدي به منظور تحقق اهداف مديريتي و توسعه پايدار روستاها بر كسي پوشيده نيست. به همين منظور مقاله حاضر در قالب يك تحقيق كيفي با مشاركت عملي باهدف توجه به كاربرد دانش بومي مردم روستا امامزاده صالح كوتاه شهرستان انديكا در زمينه توليد و مديريت محصولات دامي انجام شده است. نتايج تحليلي، ادراكي و طبقه بندي شده حاصل از اين تحقيق نشان مي دهد كه مردم روستا نسبت به شيوه فرآوري و سودآوري محصولات دامي آگاهي داشته و آن را از گذشتگان خود به ارث برده اند. هدف آن ها به خصوص از آنجايي كه اين وظيفه در يك نهاد عيالواري بر عهده زنان روستا مي باشد، كمك به اقتصاد خانواده است. آن چنان كه از گذشته زن روستايي نقش بسيار گسترده اي در تمام اركان زندگي روستايي ايفا مي كنند. همچنين نتايج نشان مي دهد كه در اين روستا با توجه به وسعت و كوهستاني بودن مراتع هدايت گله در مرتع به صورت انفرادي اما در استفاده از مراتع به صورت مشاركتي است و در اين راستا پرورش دام در وهله اول به منظور توليد گوشت، سپس فرآوري هاي حاصل از شير مانند كره ، روغن محلي و كشك ديگر محصولاتي كه به اقتصاد خانواده كمك مي كنند، صورت مي گيرد. در راستاي توليد و مديريت محصولات دامي عقايد و تعصبات فرهنگي در قالب سازمان اجتماعي خاص شكل گرفته كه مورد تائيد كليه افراد اين سازمان است. در نهايت مي توان گفت كه دام گذاري متناسب در مرتع و نوع رابطه دامداران روي مديريت آن، بر عملكرد دام در مرتع و در نتيجه ميزان درآمد دامدار مؤثر است.