تاثير عمليات اصلاحي هلالي‌هاي‌آبگير بر شاخص‌هاي پوشش گياهي و مدل‌هاي توزيع فراواني گونه‌اي (مطالعه موردي: مراتع نارون- سيستان و بلوچستان)

گياهان دارويي در عرصه هاي منابع طبيعي به عنوان يكي از مهم ترين راهبرد ها در زمينه سلامت، تجارت و فناوري مطرح هستند. كنگر صحرايي يكي از گياهان دارويي و متعلق به خانواده كاسني است. بر اساس نقشه تيپ هاي گياهي و اطلاعات موجود تعداد ۶۰ پايه گياهي از گونه مذكور از چهار روي فعاليت هاي اصلاح و احياي مراتع با هدف توليد علوفه، افزايش تنوع گونه اي و پايداري اكوسيستم انجام مي شود. هدف از اين تحقيق بررسي شاخص هاي تنوع و غناي گونه اي در مراتعي كه در آن عمليات مكانيكي اصلاحي هلالي هاي آبگير انجام شده بود در مراتع نارون شهرستان خاش استان سيستان و بلوچستان مي باشد. بدين منظور در هر كدام از مناطق اصلاحي و شاهد به روش سيستماتيك تصادفي تعداد 5 ترانسكت 150 متري مستقر و در امتداد هر ترانسكت تعداد 10 پلات دو متر مربعي به شكل تصادفي مطالعه شد. در هر پلات اطلاعات پوشش گياهي شامل گونه، درصد تاج پوشش و تراكم گونه هاي گياهي اندازه گيري شد. جهت مقايسه شاخص هاي مختلف تنوع بين دو منطقه از آزمون تي مستقل و براي رسم مدل هاي وفور -رتبه اي (سري هندسي، سري لگاريتمي، لوگ نرمال و عصاي شكسته) از نرم افزار PAST استفاده شد. نتايج نشان داد كه كليه شاخص هاي تنوع در منطقه اصلاحي با منطقه شاهد اختلاف معني داري دارند، ولي بين شاخص هاي غنا در دو منطقه اختلاف معني داري مشاهده نشد (٪ 5 = alpha). از بين مدل هاي پارامتريك توزيع برازش شده براي منطقه مورد مطالعه، مدل لوگ نرمال بهترين مدل بردازش شده بود كه بيانگر حضور جوامعي به نسبت پايدار با فراواني گونه اي متوسط تا زياد مي باشد. به نظر مي رسد اجراي هلالي هاي آبگير باعث شده است كه پوشش گياهي بطور يكنواخت در منطقه وجود داشته باشد و اين تنوع گياهي بهتر و پايداري بيشتر اكوسيستم را بدنبال داشته است.