بررسي تاثير سولفات مس بر صفات جوانه‌زني و ساختار تشريحي اندام‌هاي رويشي شبدرك (Melilotus officinalis L.)

مس يك عنصر ريزمغذي گياه است، به گونه اي كه كمبود آن متابوليسم گياه را تحت تأثير قرار مي دهد. مقدار زياد مس باعث ايجاد سميت در گياه از طريق ايجاد گونه هاي فعال اكسيژن مي شود. پژوهش حاضر به منظور بررسي اثر سطوح مختلف سولفات مس بر جوانه زني بذور و ساختار تشريحي شبدرك در قالب طرح پايه كاملا تصادفي انجام پذيرفت. تنش اعمال شده در اين آزمايش شامل سطوح مختلف سولفات مس با غلظت هاي صفر (تيمار شاهد)، 1،3، 4 و 7 ميلي گرم در ليتر بود. نتايج نشان داد كه درصد جوانه زني و سرعت جوانه زني در سطح 5 درصد معني دار نبود، اما طول ساقه چه و ريشه چه، وزن تر ساقه چه و ريشه چه، وزن خشك ساقه چه و ريشه چه در سطح 5 درصد معني دار بودند. همچنين، سولفات مس باعث كاهش طول ساقه و ريشه و انشعابات ريشه گرديد. در برگ با افزايش سطوح سولفات مس، ضخامت مزوفيل برگ كاهش يافت. كمترين ضخامت مزوفيل برگ در تيمار 7 ميلي گرم در كيلوگرم سولفات مس يافت شد (560.033 ميكرومتر). در ريشه با افزايش غلظت سولفات مس، ضخامت پارانشيم، آوند آبكش و آوند چوبي كاهش پيدا كرد. كمترين مقدار ضخامت پارانشيم، آوند آبكش و آوند چوبي در تيمار 7 ميلي گرم در كيلوگرم سولفات مس مشاهده شد (179.96، 100.033 و 150.033ميكرومتر). تنش مس باعث افزايش ضخامت بافت هاي ساقه به استثناي كوتيكول شد.