تشخيص تحليلي مبتني بر مدل رخداد عيب در سامانه هاي هواپايه با استفاده از مدل هاي آماري ماركف

در اين مقاله مساله عيب يابي سنسوري در سامانه هاي هواپايه با رويكردهاي عيب يابي مبتني بر مدل بررسي شده است. در ابتدا با استفاده از فيلتر كالمن مكان، سرعت و زواياي سيستم تخمين زده مي شود و سپس با تعريف كردن سطح آستانه مناسب، رخداد عيب سنسور تشخيص داده شده است. تشخيص معيوب بودن سنسور با استفاده از متغيرهاي احتمالاتي پيشرو انجام مي شود. در اين الگوريتم، تاثير عيب بر روي سنسور با استفاده از كوواريانس داده ها مدل شده است. پارامترهايي الگوريتم با استفاده از شبيه سازي هاي مونت كارلو در حالت ايستا تنظيم مي شوند. آزمايش هاي عددي بر روي يك پرنده هدايت پذير از راه دور نشان مي دهد كه الگوريتم تشخيص عيب در جايي كه حالت هاي سيستم رويت پذير باشد، توانايي تشخيص عيب را دارد. زماني كه سيستم شرط رويت پذيري خود را از دست مي دهد، امكان تشخيص رخداد عيب هاي لحظه اي وجود دارد اما توانايي تشخيص به صورت پايا وجود ندارد.