ارزيابي كارايي فرودگاه هاي ايران با بهره گيري از روش تحليل پوششي داده هاي شبكه دومرحله اي الويت دار

به دنبال احداث فرودگاه هاي جديد در كشور و توسعه صنعت هوانوردي و حساسيت در امر خدمت رساني مطلوب به مسافرين به عنوان يك مزيت رقابتي در صنعت گردشگري كشور، ارزيابي عملكرد و تخمين ميزان كارايي فرودگاه هاي كشور و شركت هاي حمل و نقل هوايي به مسئله مهمي تبديل شده است. با اين حال تحقيقات بسيار كمي در مورد تجزيه سيستم فرودگاه ها با ديدگاه شبكه تحليل پوششي داده ها و بحث در مورد يافتن علل ناكارايي زيرواحدهاي موثر در عملكرد وجود دارد. جهت ارزيابي عملكرد فرودگاه ها تاكنون از ديدگاه مستقل درشبكه تحليل پوششي داده ها استفاده شده است كه در اين ديدگاه به دليل ماهيت مقادير مياني همواره مشكلاتي وجود دارد. در اين مقاله براي نخستين بار جهت ارزيابي عملكرد 30 فرودگاه در ايران در سال 1394، از ديدگاه مشاركتي زيرواحدها استفاده ميگردد و علاوه بر آن عوامل ناكارايي در حالت مشاركتي الويت دار در زيرواحد ها بررسي مي گردد. ابتكار ما در اين مقاله ارائه روشي نوين است تا در حالتي كه كارايي فرودگاه و كارايي زيرواحد حمل و نقل هوايي از نظر اهميت از الويت بيشتري برخوردار است، علل ناكارايي عارضه يابي شده و فرودگاه ها بر اساس آن ارزيابي گردد.