ارزيابي كارايي روش‌هاي ارزش اطلاعات، تراكم سطح، LNRF و نسبت فراواني در پهنه‌بندي خطر زمين‌لغزش در منطقه پشت‌دربند، كرمانشاه

زمين لغزش به سبب امكان رخداد آن در محيط هاي طبيعي مختلف و به سبب عوامل طبيعي و مصنوعي متفاوت موثر برآن، نسبت به ساير مخاطرات طبيعي جايگاه خاصي دارد. زمين لغزش ها به علت فراواني رخدادشان، هر ساله موجب خسارات سنگيني مي گردند كه جبران برخي از آنها هزينه و وقت فراواني مي طلبد. به اين سبب مطالعه و بررسي اين پديده مخصوصا در مناطقي كه در مسير پيشرفت و توسعه قرار دارند، امري ضروري است. از بهترين روش هاي مطالعه زمين لغزش ها پهنه بندي خطر آن مي باشد، كه از ديرباز مورد توجه محقيقن بوده است. در اين روش منطقه مورد بررسي با توجه به عوامل موثر در بروز پديده زمين لغزش، به پهنه هاي با خطر كم تا خطر خيلي زياد تقسيم بندي مي شوند. اين پهنه بندي مي تواند در برنامه ريزي هاي منطقه اي كمك شاياني داشته باشد. روش هاي متفاوتي براي اين منظور ارائه و توسعه داده شده است. در اين نوشتار از چهار روش ارزش اطلاعات، تراكم سطح، LNRF و نسبت فراواني كه از روش هاي آماري دو متغيره مي باشند، در پهنه بندي خطر زمين لغزش منطقه پشت دربند استفاده شده است. نتايج بيانگر آن است كه روش نسبت فراواني با اختلاف جزئي نسبت به روش تراكم سطح از ميان روش هاي بكار برده شده براي پهنه بندي منطقه نتايج مطلوب تري بدست مي دهد.