تأثير بافت خاك‌هاي كربناته برخي سواحل و جزاير خليج‌فارس بر خردشدگي سنگ‌دانه‌ها

خاك هاي كربناته ازلحاظ ويژگي هاي مقاومتي، خردشدگي دانه ها و نشست خاك، از خاك هاي مسئله دار در طبيعت هستند كه گاهي مشكلاتي را براي مهندسان ژئوتكنيك به وجود مي آورند. بخش اعظم اين خاك ها در بستر آب هاي كم عمق مناطق گرمسيري واقع شده است. در ايران نيز در سواحل و جزاير خليج فارس و درياي عمان لايه هاي نسبتاً ضخيمي از رسوبات كربناته موجود است. با توجه به اهميت و گستردگي پروژه هايي بزرگي نظير ساخت پل بزرگ خليج فارس مابين بندرعباس و جزيره قشم، مخازن ذخيره نفت و گاز، سكوهاي استخراج نفت و ساخت اسكله ها كه اخيراً در اين مناطق در دست اجرا هستند، شناخت و بررسي چنين خاك هايي اهميت فراواني دارد. در اين تحقيق به بررسي تأثير بافت رسوبات كربناته بر خردشدگي دانه ها مي پردازيم. نتايج تحقيق نشان مي دهد افزايش اندازه مؤثر دانه ها و ضريب شكل آن ها به صورت تواني با خردشدگي آن ها ارتباط داشته و با افزايش هم زمان دو پارامتر فوق ميزان خردشدگي تشديد مي شود