تحليل تطبيقي اثربخشي شاخص دسترسي در ميزان وقوع جرم در دو محدوده كلانتري شهر اهواز

با افزايش رشد شهرنشيني در بسياري از نواحي جهان، بويژه در كشورهاي در حال توسعه بر مشكلات و نارسايي هاي زندگي شهري افزوده شده است. از جمله ي اين مشكلات مي توان به افزايش نرخ جرم و جنايات در شهرها و ناامني اشاره كرد. بسياري از جامعه شناسان و برنامه ريزان شهري بر نقش و تاثير كالبد در پيشگيري و كاهش جرم توافق دارند. پژوهش حاضر با هدف بررسي شاخص هاي محيطيكالبدي موثر در وقوع جرم در شهر اهواز، به مقايسه تطبيقي شاخص منتخب دسترسي (نوع شبكه معابر و وضعيت پياده رو ها) در دو محدوده كلانتري 15 و 16 شهر اهواز پرداخته است. اين پژوهش با استفاده از روش توصيفيتحليلي و به كمك پيمايش ميداني، فضاي دو محدوده كلانتري را مورد مطالعه و تطبيق قرار داده است. نتايج آزمون هاي استفاده شده در محيط نرم افزار GIS نشان داده است كه تفاوت در ميزان وقوع جرم در دو محدوده كلانتري كاملا آشكار بوده، به طوري كه اين تفاوت در نوع جرم دو محدوده نيز تاثير گذاشته است. بررسي هاي انجام شده در بخش شاخص دسترسي گوياي وضعيت نامطلوب اين شاخص در محدوده كلانتري 15 بوده است. به گونه اي كه نوع شبكه ارتباطي در محدوده داراي بافت شطرنجي بوده و ورودي هاي اين محدوده به نقاط حاشيه نشين و جرم خيز ختم گرديده است. بنابراين مي توان گفت ويژگي هاي دسترسي و شبكه هاي ارتباطي، نقش بسيار زيادي در تامين ايمني و امنيت مكان ها و محله هاي شهري دارند.