تحليلي بر تعامل كيفيت زندگي عيني و ذهني برمبناي دسترسي به خدمات عمومي در بافت تاريخي شهر اروميه

در دهه هاي اخير موضوع كيفيت زندگي شهري و ارتقاء رضايتمندي شهروندان از محيط زندگي خود توجه بسياري از محققان و سازمان هاي جهاني را به خود جلب كرده است؛ تا آنجا كه سازمان ملل متحد هر ساله با انتشار گزارشي شهرهاي مختلف جهان را از نظر سطح كيفيت زندگي موجود مورد مقايسه قرار مي دهد. كيفيت زندگي داراي معيارهاي مختلفي است كه يكي از مهمترين معيارهاي آن دسترسي به خدمات شهري است كه توجه به آن موجب كاهش مشكلات فراواني از قبيل سوداگري زمين، ساخت وسازهاي غيرقانوني و ... مي شود. هدف اين تحقيق ارزيابي كيفيت زندگي شهري با توجه به استانداردهاي دسترسي به خدمات شهري است. بر اين اساس معيار دسترسي به خدمات شهري از دو وجه عيني و ذهني در بافت قديمي شهر اروميه مورد سنجش و بررسي قرار گرفته اند. روش تحقيق در اين مقاله از نوع توصيفيتحليلي بوده و در آن از ابزار پرسش نامه، مدل هاي تحليل سلسله مراتبي و تحليل شبكه دسترسي و تكنيك هاي فازي، وزن دهي و ضريب همبستگي پيرسون براي تجزيه و تحليل داده هاي كمي و كيفي استفاده شده است. نتايج حاكي از آن است كه رضايت از دسترسي به خدمات اثر مثبت و معناداري را به لحاظ آماري بر كيفيت زندگي ذهني وارد مي كند و افزايش رضايتمندي ساكنان از دسترسي به خدمات شهري، سبب افزايش كيفيت زندگي ذهني مي شود. اين يافته ها به برنامه ريزان شهري گوشزد مي كند كه عوامل كالبدي نقش بسزايي در افزايش رضايتمندي از كيفيت زندگي شهروندان دارد.