الكتروريسي ژلاتين با غلظت بالا و اتصال عرضي آن از طريق واكنش ميلارد براي كاربرد در ساخت داربست هاي مهندسي بافت

Electrospinning of High Concentration Gelatin and Crosslinking Through the Millard Reaction for Use in Fabrication of Tissue Engineering Scaffolds

در اين مطالعه، با استفاده از افزودن حلال آلي غير پروتوني دي متيل فرماميد (DMF) با هدف كاهش كشش سطحي محلول ژلاتيني با غلظت بالا (%wt. 20) و همچنين كاهش مقدار حلال اسيدي استفاده شد. با تغيير نسبت سه نوع حلال آب/دي متيل فرماميد/فرميك اسيد، مقدار بهينه اين حلال ها براي انجام الكتروريسي محلول ژلاتين تعيين شد. تصاوير FESEM نشان داد كه اندازه متوسط الياف ژلاتيني در شرايط بهينه در حدود nm 35± 122 است. تصاوير FESEM الياف پس از اتصال عرضي، تشكيل ساختار شبكه اي را نشان داد. بررسي پايداري ساختار الياف الكتروريسي شده در زمان هاي 7، 14 و 21 روز پس از قرار گرفتن در محيط كشت سلول (DMEM) نشان داد كه الياف الكتروريسي شده پس از اتصال عرضي مي توانند پايدار بمانند در صورتي كه قبل از اتصال عرضي حتي در اثر برخورد بخار آب كاملا تخريب شدند. همچنين بررسي تخريب دمايي الياف الكتروريسي شده در حضور گلوكز به عنوان عامل اتصال دهنده عرضي نشان داد كه در دماي °C 450 مقدار 39/49 % از وزن اوليه نمونه باقي مي ماند و اين در حالي است كه مقدار نمونه باقيمانده در اين دما براي الياف بدون اتصال عرضي تنها 4/8 % است.

No abstract