اسلوب انتقال حرارت در اَبرعايق هاي چندلايه نوين

نسل جديد اَبرعايق هاي چندلايه، در سال هاي اخير اهميت فراواني در صنايع مختلف، به خصوص صنعت هوافضا پيدا كرده اند. اين اَبرعايق ها متشكل از آلومينيوم هستند كه بين آنها جداكننده هاي Foil لايه هاي بازتابشي بسيار نازك ايروژل نانو متخلخل قرار دارد. به دليل اهميت اين عايق ها تلاش زيادي براي مدل سازي انتقال حرارت در آن ها صورت گرفته، تا بتوان با استفاده از معادلات مربوط، عايق را با توجه به كاربرد دمايي لازم طراحي كرده، آزمون هاي عملي را به حداقل رساند. عملكرد اين عايق ها به شدت به چگالي، تخلخل و ابعاد حفرات جداكنند هاي ايروژل و همچنين تعداد لايه در ضخامت كل عايق وابسته است. نتايج تحقيقات نشان مي دهد كه در شرايط دمايي مختلف، چگالي جداكننده ايروژل در هر درجه حرارت، مقداري بهينه خواهد داشت كه در آن كمترين رسانايي حرارتي موثر در عايق احراز مي شود. از طرفي، با در نظر گرفتن ضخامت ثابت عايق، تعداد لايه ها در واحد ضخامت عايق كه به عنوان چگالي لايه شناخته مي شود، مقدار بهينه اي تحت تأثير شرايط مرزي دمايي خواهد داشت. در چگالي لايه بهينه، شار حرارت عبوري از عايق كمترين ميزان را دارد. بنابراين براي طراحي مطلوب عايق و كاهش ضخامت عايق تا حد ممكن، محاسبه عوامل بهينه چگالي جداكننده ايروژل و همچنين چگالي موثر، چالش اصلي طراحي است. بررسي و رفع اين مشكل نياز به و مدل سازي هايي دارد كه رفتار حرارتي عايق چند لايه و ايروژل جداكننده را با دقت مناسب پيش بيني كند. در اين مقاله علاوه بر تبيين روش مدل سازي اَبرعايق چندلايه و بهينه سازي ساختار ايروژل جداكننده آن، نتايج طراحي اَبرعايق چندلايه نسل جديد براي كاربرد دمايي مشخص، مطالعه و مورد بررسي قرار خواهد گرفت.

this article has no abstract