كاربرد هيدروژل هاي بر پايه پلي آكريل آميد در ازدياد برداشت نفت

تنها 10 درصد از مخازن نفتي ايران داراي ساختار شني هستند و باقي مخازن كشور ساختاري كربناته دارند. بنابراين بخش نسبتا زيادي از نفت موجود در اين مخازن سنگين بوده، با روش هاي معمولي قابل استحصال نيست. به منظور انتقال مواد هيدروكربوري از ماتريس به شكاف مخازن و بالا بردن بهره وري مخازن نياز به استفاده از روش هاي ازدياد برداشت نفت است. اين روش ها عبارتند از روش هاي حرارتي، شيميايي، ميكروبي و تزريق امتزاجي/ غيرامتزاجي گاز. روش هاي شيميايي شامل تزريق موادي از جمله پليمرها، مواد فعال سطحي و حلال ها و تركيبات مختلف شيميايي درون چاه به منظور كاهش كشش سطحي دو فاز و بهبود تحرك نفت خام در مخازن است. پليمرهاي مورد استفاده به منظور ازدياد برداشت نفت عموما برپايه آكريل آميد هستند كه پليمري مصنوعي محلول در آب است و به دليل قيمت مناسب، حلاليت در آب تحت شرايط گوناگون و قابليت تهيه آن به صورت غير يوني، آنيوني و كاتيوني و همچنين قابليت دست يابي به وزن هاي مولكولي بالا و متفاوت در ازدياد برداشت نفت بسيار مورد توجه قرار گرفته است. در اين مقاله تشكيل هيدروژل هاي برپايه آكريل آميد و عوامل موثر بر كارايي اين هيدروژل ها مورد بررسي قرار مي گيرد.

this article has no abstract