عنوان مقاله :
مقايسه اثرات دز هاي زيركشندگي آفتكشهاي استاميپرايد و پريميكارب روي پارامترهاي جدول زندگي شته ( Myzus persicae (Hem.: Aphididae
عنوان به زبان ديگر :
A comparison of the effects of sublethal Loses of Acetamiprid and Pirimicarb on life table parameters of Myzus persicae (Hem.: Aphididae)
پديد آورندگان :
تاج الدين، سمانه دانشگاه آزاد اسلامي خوراسگان - دانشكده كشاورزي - گروه حشره شناسي، اصفهان , رزمجو، مسيح دانشگاه آزاد اسلامي خوراسگان - دانشكده كشاورزي - گروه حشره شناسي، اصفهان , بشارت نژاد، محمدحسن مركز تحقيقات آموزش كشاورزي و منابع طبيعي، اصفهان
كليدواژه :
دز زيركشنده , استاميپرايد , پريميكارب , Myzus persicae
چكيده فارسي :
شته سبز هلو (Myzus persicae (Sulzer يكي از آفات مهم فلفل در گلخانه ها محسوب مي شود. در اين تحقيق كشندگي و زيركشندگي سموم استاميپرايد و پريميكارب روي افراد ماده بالغ بيبال شته M. persicae مورد بررسي قرار گرفت. همچنين تأثير دز زيركشندگي سموم استامي پرايد و پريميكارب روي ويژگي هاي زيستي و پارامترهاي دموگرافيك شته M. persicae در شرايط آزمايشگاهي با دماي 1±25 درجه سلسيوس، رطوبت نسبي %5±60 و دوره نوري 14 ساعت روشنايي و 10 ساعت تاريكي بررسي شد. مقدار LC50 سموم استامي پرايد و پريميكارب روي شته M. persicae به ترتيب برابر 51/75 و 54/08 ppm بود. منحني بقاء (lx) شته M. persicae در تيمار تحت تاثير سم استاميپرايد نسبت به تيمارهاي شاهد و پريميكارب، با سرعت بيشتري به صفر رسيد. ميانگين طول عمر در شته M. persicae در تيمارهاي استاميپرايد (2/30 روز) و پريميكارب (3/07 روز) با اختلاف معني داري نسبت به تيمار شاهد (9/64 روز) كاهش يافت. بيشترين و كمترين مقدار نرخ خالص توليدمثل (R0) و نرخ ناخالص توليدمثل (GRR) شته M. persicae به ترتيب در تيمارهاي شاهد و استامي پرايد مشاهده شد. نرخ ذاتي افزايش جمعيت (rm) شته سبز هلو در تيمار شاهد (0/547 ماده بر ماده بر روز) و در تيمارهاي استامي پرايد و پريميكارب به ترتيب به 0/114 و 0/163 ماده بر ماده بر روز كاهش يافت. نتايج تحقيق حاضر نشان داد سموم استامي پرايد و پريميكارب داراي كارايي خوبي در كاهش جمعيت M. persicae هستند. بنابراين براي كنترل شته سبز هلو روي گياه فلفل در گلخانه ها توصيه مي شوند.
چكيده لاتين :
Myzus persicae (Sulzer) is one of the most important pests of pepper in greenhouses. In this
research, the toxicity of Acetamiprid and Pirimicarb was studied on wingless adults of M. persicae.
Also, effects of sublethal concentration(LC25) of the two insecticodes on life table parameters of
M. persicae was tested under laboratory conditions (25 ± 1°C, 65 ± 5% R.H. and a photoperiod of
14: 10 (L: D) h.). The LC50 values of Acetamiprid and Pirimicarb were 51.75 and 54.08 ppm,
respectively. Survival rate (lx) of M. persicae decreased more quickly to zero in the Acetamiprid
treatment compared to control and pirimicarb treatment. Acetamiprid and Pirimicarb significantly
reduced adult longevity in comparison with the control. The mean adult longevity of M. persicae
was 9.64, 2.30 and 3.07 days in the control, acetamiprid and pirimicarb treatments, respectively.
The highest and lowest net reproductive rate (R0) and gross reproductive rate (GRR) of M. persicae
was observed in the control and acetamiprid, respectively. The intrinsic rate of increase (rm) of the
green peach aphid was 0.547 day-1 in the controland decreased in Acetamiprid (0.114 day-1) and
Pirimicarb (0.136 day-1) treatments. The results of this study showed that imidacloprid and
Pirimicarb can be effective against M. persicae. and these insecticides cawldbe suggested for
controllig M. persicae in greenhouses.
عنوان نشريه :
تحقيقات حشره شناسي