پديد آورندگان :
ملانوروزي، فرزانه دانشگاه آزاد اسلامي واحد شيراز - گروه حشره شناسي , حسامي، شهرام دانشگاه آزاد اسلامي واحد شيراز - گروه حشره شناسي , غيبي، مهدي دانشگاه آزاد اسلامي واحد شيراز - گروه حشره شناسي , حسيني، مجتبي دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكده كشاورزي - گروه گياه پزشكي , فلاح زاده، مجيد دانشگاه آزاد اسلامي واحدجهرم - گروه حشره شناسي
كليدواژه :
ايندوكساكارب , تيوديكارب , زنبور تريكوگراما , اثرات كشنده
چكيده فارسي :
با مشخص شدن نقش مهم دشمنان طبيعي در كنترل آفات و توسعه به كارگيري آنها انتظار مي رود كه توجه خاصي اثرات نامطلوب آفت‌كش ها بر دشمنان طبيعي بهويژه حذف و يا كاهش فعاليت آنها صورت گيرد. در بين تمام دشمنان طبيعي شناخته شده در دنيا زنبورهاي تريكوگراما ازنظر كارايي، فناوري توليد انبوه، وسعت كاربرد، سازگاري در اقليم‌هاي مختلف و قابليت پرورش روي ميزبان واسط داراي اهميت ويژه‌اي هستند. در اين تحقيق تاثير دزهاي 1000، 750، 500 و 250 پيپيام از فرمولاسيون تجاري حشرهكشهاي ايندوكساكارب، تيوديكارب و تلفيقي از هر دو بر مرگ و مير زنبور Trichogramma brassicae Bezdenko، در شرايط آزمايشگاه (دماي 1±25 درجه سلسيوس، رطوبت نسبي 10±70 درصد و دوره نوري 16 ﺳﺎﻋﺖ روشنايي به 8 ساعت ﺗﺎرﯾﮑﯽ) ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. نتايج نشان دادند كه هر كدام از حشره كش ها و تلفيق هر دو در مقايسه با شاهد (آب) موجب افزايش معني دار مرگ و مير شدند و با افزايش دز، اثرات كشنده آنها شديدتر شد. بر اين اساس حشره كش ايندوكساكارب كمترين درصد تلفات را موجب شد كه از اين نظر با دو تيمار ديگر اختلاف معني دار داشت. در بالاترين غلظت در زمان‌هاي 24، 48 و 72 ساعت، درصد تلفات زنبور در اثر ايندوكساكارب به ترتيب 29/6، 30 و 55/56 درصد، براي تيوديكارب 33/33، 81/48 و 96/30 درصد و ميزان تلفات ناشي از تلفيق دو حشره‌كش 56/67، 96/3 و 100 درصد محاسبه شد. مقايسه اﺛﺮات دو حشره‌كش و تلفيق هر دو ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ ﺑﯿﻦ مرگ و مير ﻧﺎﺷﯽ از تلفيق دو حشره‌كش اﯾﻨﺪوﮐﺴﺎﮐﺎرب و تيوديكارب و حشره‌كش تيوديكارب به تنهايي اﺧﺘﻼف معني دار وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ اما با حشره‌كش ايندوكساكارب اختلاف معني دار مشاهده شد. با توجه به نتايج به‌دست آمده، حشره‌كش ايندوكساكارب كمترين ميزان مرگ و مير در كاربرد مستقيم بر زﻧﺒﻮر T. brassicae داشته است.
چكيده لاتين :
Through identifying the role of natural enemies in pest control and developing their application,
it is expected that particular attention will be paid to the adverse effects of pesticides on natural
enemies, especially removal or reduction of their activities. Among all the popular natural enemies
in the world, Trichogramma bees bears a special importance in terms of efficiency, mass
production technology, application scope, adaptability in different climates, and the ability to grow
on the intermediate host. This paper tends to investigate the effects of different doses of 250, 500,
750 and 1000 ppm of pesticides including inodxacarb, thiodicarb and a combination of both on
mortality of Trichogramma brassicae Bezdenko, in laboratory conditions (25±1°C, 70±10%
relative humidity and 16L:8D). Results showed that each of pesticides and combination of both,
compared with the control (water), caused a significant increase in mortality and, with increasing
doses, their lethal effects became more severe. Regarding this, indoxacarb pesticide had the least
amount of mortality, which in this regard, had a significant difference with the other two
treatments. At the highest concentration for 24, 48, and 72 hours after exposure, mortality rate was
calculated as 29.6, 30, 55.56% for indoxacarb, 33.33, 81.48 and 96.30 % for thiodicarb, and 56.67,
96.3, and 100% for combination of both pesticides, respectively. Comparison of the mortalities of
two insecticides and combination of both showed that there was no significant difference between
the mortality rates of the combination of indoxacarb+thiodicarb and the sole use of thidiocarb.
However, indoxacarb showed significant difference. According to the results, inodexacarb has the
lowest mortality rate in the direct application on T. brassicae.
