مرکز منطقه ای اطلاع رساني علوم و فناوري - نگاهي گذرا به تاريخ تشكيل و ساختار دولت بني اميه و علل فروپاشي و انقراض آن

چكيده فارسي :

معاويه و جانشيان او را ( به مناسبت نام جدشان اميه) خلفاي اموي يا بني اميه مي نامند. ايشان چهارده تن بوده و 91 سال (ازسال 41تا 132هـ .ق) حكومت كرده اند. بني اميه به دوشعبه تقسيم مي شوند: «آل سفيان» يعني معاويه بن ابوسفيان و پسرش «يزيد» و نواده اش معاويه دوم (از سال41تا64 هـ .ق)، ديگري «شعبه آل مروان» (از 64تا 132 هـ .ق) يعني «مروان بن الحكم و اولاداو». درايام خلفاي راشدين خلافت ارثي نبود. مردم هركس را كه صلاح مي ديدند به خلافت اختيار مي كردند. كناره گيري حسن بن علي بن ابي طالب از خلافت براي معاويه بن ابي سفيان از آغاز مرحله جديدي درتاريخ اسلام خبر مي دهد. نظام حكومتي به نظام پادشاهي موروثي تبديل شد كه درنتيجه اين دگرگوني (درساختار حكومتي) مسلمانان در مقابل اوضاع سياسي جديد، دچار دو دستگي شدند. حكومت بني اميه (از اغاز پيدايش) به برتري عنصر عرب نسبت به ديگران تاكيدداشت و عربگرايي به شكل آشكار در حكومت امويان حاكم بود. اختلافات عقيدتي با «علويان» امتياز عرب مسلمان بر موالي و ايرنيان، ماجراي كربلا، محاصره مكه و بي داد گسترده حكومت بني اميه و.... به پيدايي اختلاف ها و درگيري هاي خونيني منجر گرديد و زمينه را براي فروپاشي وانقراض دولت بني اميه وروي كارآمدن بني عباس تدارك ديد.