شاه گزيني دردوره ي اشكانيان براساس نظريات ومنابع تاريخي مورخين داخلي وخارجي

شاهنشاهي اشكاني يا اشكانيان 247 پ.م. 224 م كه با نام امپراتوري پارت‌ها نيز شناخته مي‌شود، يكي از قدرت‌هاي سياسي و فرهنگي ايراني در ايران‌زمين بود كه 471 سال بر قسمت اعظم غرب آسيا حكومت كرد. اما اين دوره طولاني حكومت دارايي شرايط نامطلوب از منابع تاريخي است. از يك سو در منابع فارسي و عربي كمترين اشاره به آنان نشده و يا به طور غير مستقيم دراين ادبيات بازتاب داده شده است. ازسوي ديگرمنابعي كه به شاه گزيني در حكومت اشكانيان اشاره شده مربوط به نوشته ها نويسندگان يوناني و رومي است. استرابون مي گويد: كه پادشاهي اشكاني انتخابي است يعني اشراف و بزرگان عضو مجلس مهستان( به گفته ي يوستينوس مجلس سنا) شاه را انتخاب مي كرده اند.با توجه به منابع از شيوه هاي مختلف شاه گزيني سخن گفته شده است. در ابتدا ، دوره اشكاني بيشتر تحت تاثير نظام قبيله اي بزرگترين فرد قبيله به شاهي مي رسيدكه يك شاه مي توانست به طور مستقيم پسر و يا برادرش را به عنوان جانشين خود مشخص كند، كه اين الگوي بيشتر تحت تاثير نظام قبيله اي و شرقي است و گاهي نيز از نظام هلنيستي تاثير مي پذيرفت و از ساختار يك نظام پارلماني كه عضو اين مجمع تشكيل شده از بزرگان و اشراف و خاندان شاهي است و مي توانستند يك شاه را مستقيم انتخاب كنند و توانايي عزل يك شاه را نيز داشته اند. ازطرف ديگرتعلق داشتن منصب شاهنشاهي در يك خاندان اشكاني و موروثي بودن آن سنت برجايي مانده از هخامنشيان است.

this article has no abstract