پديد آورندگان :
مفتاح محسن دانشگاه آزاد اسلامي واحد دامغان - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي , نعمتي نعمت الله دانشگاه آزاد اسلامي واحد دامغان - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي , باقرپور طاهره دانشگاه آزاد اسلامي واحد دامغان - گروه تربيت بدني و علوم ورزشي
كليدواژه :
تمرينات پلايومتريك , چابكي و توان انفجاري , استقامت در توان , قدرت بازشونده عضلات پا
چكيده فارسي :
امروزه اكثر كساني كه در سطح قهرماني به حرفه مربي گري مشغولند، به دنبال روش هاي نوين در طراحي تمرين ورزشكاران خود هستند كه يكي از اين نوع تمرينات، تمرينات پلايومتريك (انفجاري) است. پلايومتريك حركاتي هستند كه در آنها چرخه كشش- كوتاه شدن به كار مي رود و حركت كشش عضله (برون گرا) بلافاصله به وسيله حركت كوتاه شدن سريع (درون گرا) دنبال مي شود. از اين رو به جهت تشخيص اثرگذاري اين نوع تمرينات بر عملكرد عضلات از تست هاي آمادگي جسماني استاندارد استفاده مي گردد. جامعه آماري اين تحقيق 400 واليباليست از باشگاه هاي مختلف در شهرستان سمنان بودند كه20 نفر بر اساس آيتم هاي قد، وزن، سن و آزمون هاي استعداديابي در واليبال انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه 10 نفره شامل يك گروه كنترل و گروه آزمايش قرار گرفتند به طوري كه به گروه كنترل هيچ تمريني داده نشد و گروه آزمايش هفته اي 3 جلسه تمرينات استاندارد پلايومتريك اجرا نمودند كه در آن عملكرد عضلات (چابكي، استقامت در توان، قدرت عضلات بازشونده پا و توان انفجاري) توسط دستگاه هاي ديجيتال قبل آزمون، هقته 4، 8 و 12 (4 هفته بي تمريني) ارزيابي شد. نتايج نشان داد كه تمرينات پلايومتريك و بي تمريني بر استقامت در توان و قدرت عضلات بازشونده پا و توان انفجاري اختلاف معناداري داشت و تاثيرگذار بود و همچنين تمرينات پلايومتريك و بي تمريني آن بر چابكي ورزشكاران اختلاف معني داري نداشت. با توجه به نتايج حاصل گروه ها در پس آزمون نسبت به پيش آزمون مي توان گفت كه تمرينات پلايومتريك و بي تمريني به ترتيب بيشترين تغييرات در توان انفجاري با ميانگين 9/10 درصد افزايش، استقامت در توان با ميانگين 4 درصد افزايش و در عضلات بازشونده پا با ميانگين 8/3 درصد افزايش مشاهده گرديد، اما در چابكي اين نوع تمرينات، تاثيرگذار نبود.
چكيده لاتين :
Nowadays, most of the championship coaches are looking for new methods of designing their athletes’ exercises; one of these methods is plyometric (explosive) exercise in which the stretch-shortening cycle is practiced. this exercise is done for mucle stretch (extravasation) and it is immediately followed by rapid shortening (Intra ventricular). Therefore, the effectivness of this type of exercise on muscle performance is evaluated using standard physical fitness tests. .The population of this study included 400 volleyball players from different clubs of Semnan city. Out of the mentioend population, 20 people were selected based on height, weight, age and volleyball talent tests, and they were randomly assigned to two groups incouding a cotnrol and an eperimetnal group (10 people in each group). The control group received no exercise, and the experimental group received standard plyometric training 3 sessions a week. In these sessions, the muscle performance (agility, endurance, leg flexor strength and explosive power) was evluated by digital devices at weeks 4, 8 and 12 (4 weeks of detrainig) as the pretest. The results showed that there was a significant difference between the effects of the plyometric exercise and detraining on endurance, leg muscle strength, and explosive power; however, there was no significant difference between plyometric training and detraining on the athletes’ agility. According to the results of the post-test compared to the pre-test, it can be stated that plyometric trainign and non-exercise training have respectively resuteld in the higehst increase of explosive power by 10.9%, endurance by 4%, and leg muscle strength by 3.8% with the mean of 3.8%. However, these exercises had not effect on agility.
