نگاهي به سفر مظفرالدين شاه به وين و بوداپست

بي شك يكي از اتفاقاتي كه باعث به روز رساني نمايش ايراني و ورود تئاتر به معني غربي به ايران ميشود با سفر شاهان و درباريان دوره قاجار شروع شده و اتفاق مي افتد. آنچه مسلم است ,ميتوان شاه ناصرالدين شاه را به عنوان اولين شاهي كه قدم به سرزمين هاي مسيحي گذاشته و سهم اعظمي را در انتقال فرهنگ جديد نمايشي تئاتري را به كشوردارد نام برد.شاه جوان به شدت تحت تئاثير هنر ايراني بوده به نحوي كه نشست و بر خواست با هنرمندان داخلي و خارجي از او يك شاه با شخصيت خاص سياسي و هنري ساخته بود. به وضوح علاقه وافر شاه به ديدن نمايش را در رفتار او با مقلدان ونوع نگاه و كمكش به ساختن بناهاي نمايشي را ميتوان فهميد. اين اتفاقات به اينجا ختم نشد و با مرگ او و به تخت نشستن مظفرالدين شاه دوباره راه پدرش را با سفرهايي كه تدارك آنها توسط وزيرش اتفاق مي افتد از سرميگيرد. اتابك اعظم با بيشتر كردن ماليات و گرفتن وام هاي بيشمار از دول روس و انگلستان ,مقدمات سفر شاه را به فرنگ به عمل آورد و شاه را در سه نوبت به كشورهاي مختلف اروپا فرستاد. اولين سفر مظفرالدين شاه به روسيه اتريش سوئيس آلمان بلژيك فرانسه در سال 1900 صورت گرفت.بالطبع شاه هم به مانند پدر خود علاقه وافر به موسيقي و انواع فرمهاي نمايشي داشت. در اين بخش به بررسي نمايشي يكي از سفرهاي مظفرالدين شاه كه در قلمرو امپراطوري اتريش در دو شهر وين و بوداپست اتفاق افتاد مي پردازيم.

this article has no abstract