تغييرهاي مورفوفيزيولوژيك، زيست‌شيميايي و تركيب‌هاي اسانس مرزه باغي (Satureja hortensis L.) آبياري شده با پساب تصفيه شده

با توجه به چالش كمبود آب آبياري در توليد گياهان باغي، جايگزيني منابع آبي با پساب تصفيه شده در حال افزايش است. در اين پژوهش تغييرهاي مورفوفيزيولوژيكي، زيست شيميايي و تركيب هاي اسانس گياه دارويي مرزه باغي (Satureja hortensis L.) در اثر آبياري با آب چاه، پساب تصفيه شده و تركيب آب چاه و پساب تصفيه شده با نسبت 1:1، در قالب طرح به طور كامل تصادفي با سه تكرار در سال 1395 بررسي شد. نتيجه ها نشان داد تيمار آبياري اثر معني داري بر ويژگي هاي مورد ارزيابي دارد. بيشترين و كمترين وزن تر كل گياه و ريشه، طول شاخه و ريشه و ارتفاع گياه به ترتيب در تيمار آب چاه و پساب به دست آمد. بيشترين وزن تر و خشك قسمت هوايي و درصد ماده خشك در تيمار آب چاه + پساب و بيشترين قطر ساقه در گياهان آبياري شده با پساب به دست آمد. بيشترين و كمترين سطح برگ و مقدار اسانس (2.86 درصد وزني) به ترتيب در تيمار آب چاه + پساب و تيمار آب چاه به دست آمد. بيشترين شاخص كلروفيل برگ (44.75) و فنول كل (mg GAE 100 g^-1 1.96) در تيمار پساب تصفيه شده به دست آمد. در واكاوي تركيب هاي اسانس، 47 تركيب شناسايي شد كه بيشترين تركيب آن كارواكرول (53.27 درصد) بود كه در تيمار پساب تصفيه شده به دست آمد. به طور كلي به دليل بهبود ويژگي هاي رشدي و افزايش عملكرد اسانس و همچنين به منظور كاهش مصرف آب، تركيب آب چاه و پساب تصفيه شده براي توليد مرزه باغي پيشنهاد مي شود.