عنوان مقاله :
اثر غلظت سورفكتانت برخواص دارورساني سيليكا نانومتخلخل توليد شده در محيط بازي
پديد آورندگان :
خمسه عشري، نويد دانشگاه آزاد اسلامي واحد نجف آباد - دانشكده مهندسي مواد - مركز تحقيقات مواد پيشرفته , حسن زاده تبريزي، علي دانشگاه آزاد اسلامي واحد نجف آباد - دانشكده مهندسي مواد - مركز تحقيقات مواد پيشرفته
كليدواژه :
رهايش دارو , دارورساني , سيليكاي نانو متخلخل , سورفكتانت P123 , ايبوپروفن
چكيده فارسي :
در اين پژوهش سيليكاي نانومتخلخل با كمك سورفكتانت غير يوني P123 و به كمك روش سل- ژل توليد شده است. سيليكاي نانو متخلخل درون محيط بازي با نسبت متفاوت سورفكتانت P123 توليد و به منظور خروج مواد آلي در دماي C° 550 تحت عمليات كلسيناسيون قرار گرفت. اهداف اين پژوهش شامل بررسي مشخصه هاي فيزيكي سيليكاي توليدي درون محيط بازي بوسيله سورفكتانت P123 و همچنين بررسي قابليت بارگذاري و رهايش كنترل شده داروي ايبوپروفن از تركيبات توليدي مي باشد. تركيبات توليدي بوسيله پراش اشعه ايكس (XRD)، ميكروسكوپ الكتروني روبشي گسيل ميدان (FE-SEM) مجهز به آناليز عنصري (EDS)، آناليز جذب- واجذب نيتروژن (BET)، ميكروسكوپ الكتروني عبوري (TEM)، طيف سنجي فروسرخ (FTIR) و دستگاه طيف سنجي فرابنفش مورد ارزيابي قرار گرفتند. نتايج آناليزهاي XRD، BET به ترتيب حاكي از آمورف بودن تركيبات توليدي و حصول ساختار مزوحفره هستند. همچنين نتايج آناليز TEM نشان داد كه استفاده از سورفكتانت غير يوني P123 در محيط بازي باعث توليد مزوحفرات نامنظم مي گردد. قابل ذكر است كه پتانسيل بارگذاري و رهايش داروي ايبوپروفن نيز از تركيبات مذكور صورت پذيرفت و نتايج نشان دادند كه سيليكاي مزوحفره توليدي قابل رهايش كنترل شده دارو را تا h 240 دارا مي باشد.