همبستگي عدالت سازماني و تعهد حرفه‌اي و ارتباط آن‌ها با متغيرهاي جمعيت‌شناختي در پرستاران

زمينه و هدف: پرستاران از اصلي ترين عوامل مراقبت از بيمار مي باشند كه در تماس مستقيم با بيماران قرار دارند. تعهد حرفه اي علاوه بر ماندگاري افراد در حرفه پرستاري و رضايت شغلي آنان، سبب افزايش ايمني بيمار و كيفيت مراقبت از بيمار مي گردد. اين مطالعه با هدف تعيين همبستگي عدالت سازماني و تعهد حرفه اي و ارتباط آن ها با متغيرهاي جمعيت شناختي در پرستاران بيمارستان هاي آموزشي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي شهر زاهدان در سال 1397 انجام شد.روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي همبستگي 298 پرستار به روش نمونه گيري طبقه اي از بيمارستان هاي شهر زاهدان انتخاب شدند. داده ها توسط پرسشنامه تعهد حرفه اي پرستاران Linو پرسشنامه عدالت سازماني Niehoff و Moorman جمع آوري شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماري SPSS نسخه 21 و آزمون هاي آماري آناليز واريانس يك طرفه، تي مستقل و ضريب همبستگي پيرسون در سطح معني داري P 0/05تجزيه و تحليل شدند.يافته ها: ميانگين نمره تعهد حرفه اي و عدالت سازماني به ترتيب 0.55 ±3.68 و 1.52± 3.97 به دست آمد. نتيجه ضريب همبستگي پيرسون بين دو متغير عدالت سازماني و تعهد حرفه اي نشان دهنده وجود ارتباط آماري مثبت و معني داري بين اين دو متغير بود (0.23=r، P 0/001). ميانگين حيطه هاي درك پرستاري (0.01=P) و ابقاء در حرفه پرستاري (0.03=P) در پرستاران مرد به صورت معني داري بيشتر از پرستاران زن بود. همچنين ابقاء در حرفه پرستاري در پرستاران متأهل بيشتر از پرستاران مجرد بود (0.02=P). ميانگين نمره عدالت سازماني كل و ابعاد عدالت توزيعي و تعاملي به صورت معني داري در پرستاران مرد بيشتر از پرستاران زن بود (P 0/05). بين عدالت سازماني و ابعاد آن با وضعيت تأهل ارتباط معني داري مشاهده نشد (P 0/05).نتيجه گيري كلي: مديران در سيستم خدمات سلامت مي توانند با طراحي مداخلاتي جهت افزايش عدالت سازماني درك شده پرستاران به خصوص بعد عدالت توزيعي باعث بهبود تعهد حرفه اي پرستاران و در نهايت ارتقاء خدمات پرستاري گردند.