بررسي فراواني ژن‌هاي exoY،exoS ، exoT و exoU از سودوموناس آئروژينوزا جداشده از بيماران بيمارستان‌هاي تهران با روش Multiplex-PCR

زمينه و اهداف: سودوموناس آئروژينوزا يك پاتوژن گرم منفي است كه باعث انواع عفونت هاي جدي عمدتاً در بيماران نقص ايمني مي شود. جهت افزايش شدت بيماري، سودوموناس از يك نوع سيستم ترشحي نوع سه براي تزريق پروتئين افكتور سمي به سيتوپلاسم سلول هاي يوكاريوتي استفاده مي كند. چهار پروتئين افكتور در سودوموناس شرح داده شده است: ExoU، ExoS،ExoT و ExoY. هدف از اين مطالعه بررسي شيوع ژن هاي كد كننده توكسين سيستم ترشحي نوع سه ميان جدايه هاي سودوموناس جمع آوري شده از نمونه هاي باليني مختلف مانند ادرار، زخم، خون و ترشحات تنفسي بيماران بود. مواد و روش كار: 55 جدايه سودوموناس آئروژينوزا از بيماران بستري در تهران در سال 1395-1394 با استفاده از آزمون ميكروبيولوژي متداول مشخص شدند. حساسيت جدايه ها به آنتي بيوتيك ها با استفاده از آزمون ديسك ديفيوژن بررسي شد. پس از استخراج DNA، PCR چندگانه در جدايه هاي سودوموناس براي تشخيص ژن هاي كد كننده توكسين ترشحي انجام شد. يافته ها: ميزان مقاومت بالا براي سفپيم (89%)، سفتازيديم (85/45%)، آزترونام (83/63%)، توبرامايسين (78/18%) و جنتامايسين (60%) مشاهده شد. شيوع ژن ها در ميان تمام نمونه هاي جداشده به شرح زير بود؛ (76/32%)exoT، (30/90%)exoS، (14/54%) exoYو (67/27%)exoU. exoU در ميان گونه هاي MDR نسبت به بخش غير MDR بالاتر (81/3% در مقابل 16/6%) بود. جدايه هاي +exoU مقاوم به فلوروكينولون نسبت به نمونه هاي +exoS مقاوم به فلوروكينولون (32% در مقابل 17%) بود. نتيجه گيري: ژن هاي كد كننده سيستم ترشحي نوع سه موجود در جدايه هاي سودوموناس، كه در آن ژن هاي exoT،exoU و exoS در اغلب جدايه ها شناسايي شد درحالي كه ژن exoY در تعداد كمي از سويه ها تشخيص داده شد.