اثر 8 هفته تمرين هوازي بر پروتئين وابسته به آگوتي، هورمون‌هاي اشتها و مقاومت به انسولين در زنان غير فعال داراي اضافه وزن

زمينه و هدف: هدف از تحقيق حاضر بررسي اثر 8 هفته تمرين هوازي بر پروتئين وابسته به آگوتي، هورمون هاي اشتها و مقاومت به انسولين در زنان غير فعال داراي اضافه وزن بود. روش بررسي: 30 دانشجوي داراي اضافه وزن (BMI بين 25 تا 30) انتخاب و بصورت تصادفي در دو گروه تمرين و كنترل تقسيم شدند. قبل از شروع دوره تمرين و 48 ساعت پس از آخرين جلسه تمرين، آزمودني ها پرسشنامه بسامد غذايي را تكميل نمودند و پس از نمونه گيري خوني استراحتي، ويژگي هاي آنتروپومتريك اندازه گيري شد. سپس گروه تمرين در برنامه تمرين هوازي با شدت متوسط به مدت 8 هفته شركت كردند و گروه كنترل به زندگي روزمره خود را ادامه دادند. يافته ها: پروتئين وابسته به آگوتي در گروه تمرين به طور معني داري افزايش يافت (001/0=p). اين تغييرات معني دار بين دو گروه نيز مشاهده شد (005/0=p). درحاليكه تغييرات لپتين، انسولين و مقاومت به انسولين از نظر آماري معني دار نبود (05/0 p). همچنين تمرين سبب كاهش معني دار انرژي دريافتي و مصرف چربي (01/0=p) و مصرف كربوهيدرات (05/0 p) شد؛ درحاليكه تغييرات بين دو گروه تفاوت معني داري را نشان نداد (05/0 p). نتيجه گيري: هشت هفته تمرين هوازي با شدت متوسط منجربه كاهش انرژي دريافتي و ميزان كربوهيدرات و چربي مصرفي در گروه تمرين شد ولي اين تغييرات به اندازه اي نبود كه تفاوتي با گروه كنترل داشته باشد. احتمالاً تغييرات پروتئين وابسته به آگوتي، بر فاكتورهايي غير از اشتها اثر گذاشته باشد. به نظر مي رسد ارائه برنامه غذايي يا آموزش تغذيه اي همراه با برنامه ورزشي نتايج موثرتري در پي داشته باشد.