بررسي فراواني ژن هاي qacA/B و smr در جدايه هاي باليني استافيلوكوكوس هاي كواگولاز منفي مقاوم به متي سيلين

مقدمه: افزايش مصرف مواد ضدعفوني كننده باكتري كش منجر به پيدايش سويه هاي استافيلوكوك مقاوم به اين مواد شده است.برخي از پژوهش ها همراهي ژنهاي عامل مقاومت به متي سيلين با اين عوامل را تاييد كرده اند. هدف از اين مطالعه، بررسي حضور ژن هاي مقاومت به مواد بيوسايدي همچون qac A/B و smr در استافيلوكوك هاي كوگولاز منفي مي باشد. روش كار: در اين مطالعه توصيفي مقطعي،60 جدايه استافيلوكوك ساپروفيتيكوس و جدايه استافيلوكوك اپيدرميديس از نمونه هاي باليني طي مدت 9ماه جمع آوري شد. بعد از آزمايشات بيوشيميايي اوليه و تاييد جدايه ها از نظر جنس و گونه، با استفاده از پرايمرهاي اختصاصي، ژنهاي aqcA/B و smr با روش واكنش زنجيره اي پلي مراز مورد بررسي قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون آماري كاي دو مورد آناليز قرار گرفتند. يافته ها: از 60 جدايه استافيلوكوك ساپروفيتيكوس 36 جدايه داراي ژن mecA بودند. از اين ميان جدايه داراي ژن qacA و 21 جدايه داري ژن smr بودند. همچنين از 49 جدايه استافيلوكوك اپي درميديس 27 جدايه داراي ژن mecA بودند كه از اين ميان 11 جدايه داراي ژن qacA/B و 8 جدايه داراي ژن smr بودند. نتيجه گيري: در نتايج بدست امده از اين پژوهش حضور گسترده ژن هاي qac A/B و smr در جدايه هاي باليني استافيلوكوك هاي كوگولاز منفي مقاوم به متي سيلين مشاهده شد. با توجه به شيوع سويه هاي مقاوم به متي سيلين در جدايه هاي بدست آمده، به نظر مي رسد با كنترل مصرف آنتي بيوتيك، از گردش هاي ژني گوناگون جلوگيري كرد.