مدل‌هاي آزمايشگاهي آرتريت روماتوئيد: درد حاد و مزمن

مقدمه: آرتريت روماتوئيد شايع ترين بيماري خود ايمن التهابي مزمن با علت و پاتوفيزيولوژي ناشناخته با علايم مختلف از قبيل درد، هايپرآلژزي و ادم است. تغييرات در سطح سايتوكين هايي از قبيل فاكتور نكروز تومور آلفا، اينترلوكين 6 و اينترلوكين 1 بتا در ميان مكانيسم هايي كه پيشنهاد شده اند براي علت التهاب مزمن هستند و يك نقش كليدي در طراحي مدل هاي آزمايشگاهي آرتريت روماتوئيد دارند. مدل هاي اصلي آزمايشگاهي آرتريت روماتوئيد مدل هاي Carageen،CFA ،Collageninduced artherit و Zymosan هستند. در اين مدل ها هايپرآلژزي حرارتي، آلودنياي مكانيكي و اختلال حركتي ناشي از درد گزارش شده است. اين مدل ها اثر بخشي داروها و مكانيسم هاي تسكين درد در آرتريت روماتوئيد را ارزيابي مي كنند. نتيجه گيري: استفاد از يك مدل معتبر آرتريت روماتوئيد مي تواند به بررسي مكانيسم هاي پاتوفيزيولوژي درد و بهبود مطالعات ما در درمان هاي مناسب براي درد كمك كند.