اثربخشي برنامۀ مربيگري رفتار و هدايت از طريق مدلسازي بر اختلال اضطراب جدايي كودكان پيش دبستاني

مقدمه: اضطراب جدايي شايع ترين اختلال اضطرابي در كودكان است. عدم توجه به درمان اين اختلال در سنين پايين، مي تواند يك عامل خطر براي ساير اختلالات رواني دوران كودكي و بزرگسالي باشد. هدف از اين مطالعه بررسي اثربخشي برنامۀ مربيگري رفتار و هدايت از طريق مدلسازي (CALM Program) بر كاهش نشانه هاي اختلال اضطراب جدايي در كودكان پيش دبستاني بود. مواد و روش ها: برنامۀ پژوهش به صورت پيش آزمون پس آزمون با گروه كنترل طراحي شد. نمونه شامل 30 كودك مبتلا به اختلال اضطراب جدايي بود. كودكان با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي انتخاب شده و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل (هر گروه 15 نفر) جايگزين شدند. 12 جلسۀ درمان مبتني بر برنامۀ درماني CALM براي هر يك از شركت كنندگان گروه آزمايش به صورت تعامل والد كودك اجرا گرديد. براي سنجش شدت اختلال اضطراب جدايي از مقياس اضطراب كودكان اسپنس (نسخۀ والدين) استفاده شد. يافته ها: مداخلۀ درماني مبتني بر برنامۀ CALM كاهش معني داري در نشانه هاي اضطراب جدايي شركت كنندگان گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل در مراحل پس آزمون و پيگيري ايجاد نمود. نتيجه گيري: مداخلۀ درماني مبتني بر برنامۀ CALM مي تواند به عنوان يك برنامۀ درماني قابل اجراء و موثر براي كاهش نشانه هاي اضطراب جدايي در كودكان پيش دبستاني مورد استفاده قرار گيرد.