تأثير دستكاري فعاليت عصبي قشر پيش‌پيشاني جانبي -خلفي بر كمبود انعطاف‌پذيري شناختي

مقدمه: كمبود انعطاف پذيري شناختي در چندين اختلال رواني و مغز مشاهده شده است. قشر پيش پيشاني جانبي - خلفي مهم ترين منطقۀ مغزي درگير در وظايف مربوط به انعطاف پذيري شناختي است. با استفاده از يك مدل رايانه اي تحريك عصبي، هدف از اين مطالعه بررسي تأثيرات دستكاري فعاليت عصبي در اين منطقه از مغز بر انعطاف پذيري شناختي بود. مواد و روش ها: يك رويكرد شبيه سازي رايانه اي استفاده شد. شبيه سازي در بستر معماري شناختي Leabra و با استفاده از مدل حافظۀ كاري قشر پيش پيشاني هسته هاي قاعده اي (PBWM) انجام شد. يافته ها: اين مطالعه نشان مي دهد كه با افزايش فعاليت عصبي در قشر پيش پيشاني جانبي - خلفي، انعطاف پذيري شناختي به صورت خطي كاهش مي يابد. علاوه بر اين كاهش فعاليت عصبي در اين منطقه از مغز، انعطاف پذيري شناختي در يك وسعت بزرگ تر را كاهش داده است. نتيجه گيري: اين داده ها نشان مي دهد كه كم يا بيش فعالي اينترنورون هاي مهاري در قشر پيش پيشاني جانبي - خلفي مي تواند موجب كمبود انعطاف پذيري شناختي گردد. دستكاري فعاليت عصبي در اين منطقه مي تواند دو زير گروه از بيماران با اختلال انعطاف پذيري شناختي را مشخص كند.