اهميت سيستم‌هاي خودكار براي جمع آوري اطلاعات و پشتيباني تصميم‌گيري جهت مديريت درد در بيماران آسيب نخاعي

مقدمه: در بسياري از شرايط پزشكي درد يك علامت بزرگ است و به طور قابل ملاحظه اي با تغيير كيفيت زندگي و همچنين عملكرد كلي فرد در ارتباط است. درد يكي از مشكلات اصلي در بيماران آسيب نخاعي است. آسيب نخاعي يكي از علل درد مزمن است كه از تغييرات موقت يا دايمي رخ داده در عملكرد نخاع ناشي مي شود. تصادفات، جراحات جنگي و آسيب هاي ورزشي دلايل اصلي هستند. سيستم پشتيبان تصميم گيري باليني، اطلاعات و دانش افراد متخصص را براي پزشكان، متخصصان سلامت، بيماران و همچنين ديگر افراد به طور هوشمندانه غربال مي كند و در زمان مناسب اين دانش را براي ارايۀ درمان و مراقبت هاي بهداشتي كارآمدتر بيان مي كند. سيستم هاي خودكار اطلاعات سلامت، داده ها و اطلاعات را جهت پشتيباني يكپارچه از فرايندهاي تصميم گيري مديريتي جمع آوري مي كنند. نتيجه گيري: سيستم هاي مبتني بر كاغذ براي ارزيابي هاي باليني تكراري بيماران آسيب نخاعي مناسب نيستند. طراحي و پياده سازي سيستم هاي خودكار براي جمع آوري اطلاعات مديريت درد و دستيار پزشك براي تصميم گيري پزشكي جهت تشخيص درد در بيماران آسيب نخاعي بسيار مؤثر مي باشد. اين سيستم ممكن است از تكنيك هاي مختلف هوش مصنوعي از جمله شبكه هاي بيزي، شبكۀ عصبي مصنوعي، درختان تصميم و منطق فازي استفاده كند.